Miesiąc.

To juz miesiąc odkąd Cię nie ma,

Jak to możliwe, że to już miesiąc?!

(notatka z 8.02.2016)

Dziadku.

Jaki kupic Ci kwiaty, gdzie rozsypać Twoje prochy?

Jak wrócić do rzeczywistości, której wymaga Świat?

Nie, nie mój.

Świat poza mną, zmuszający mnie do działania i reakcji.

Nauczyłes mnie tylu rzeczy...

Nauczyłes miłości do muzyki, Nauczyłes mnie pływać.

W Rentynach, latem, idąc po pomoście nauczyłes mnie pływać na plecach.

holując mnie, kiedy trzymaliśmy ręcznik każde, za swój koniec.

Nauczyłes mnie tabliczki mnożenia, szukania grzybów, przebijania się przez las iglasty i tego jak nie wplątać się w pajęczyny, których tak się boję.

Potrafię już czyścić rynny, piłowac bale, malować, kłaść kafelki,  korować i stawiać płot.

Zrobiliśmy przecież bramę wjazdową, poprawiliśmy dachówki, przycinaliśmy nasze iglaki.

Posadziliśmy dziesiątki drzew i berberysów, które kiepsko rosły w paszczystym gruncie.

Ubieraliśmy na srebrno świąteczną choinkę, zawsze żywą, zawsze w doniczce, by potem przenieść ją do ziemii..

Pamiętasz jak stawialiśmy płot i naciągaliśmy nań drut kolczasty? Nadal mam blizny po ranach od niego...

Nauczyłeś mnie Teatru, Uczyłeś tańczyć walca , Uczyłeś o planetach i gwiazdach.

Wciąż Powtarzałes o pokorze i zarozumiałości, zbytniej bucie i głupocie, świecie bylejakości, polityce...

O Różewiczu, Beckecie, Mrożku i Gombrowiczu.

/Pierwsza połowa stycznia 2016)

O Umarłej Klasie Kantora...

("- Narobili hałasu i umarli, odeszli z tego świata. Uciekli od nas, z naszego widzenia.

-Śmierć . W obliczu śmierci tylko myśli, tyle niepotrzebnych ich kartek, niepotrzebnych a może to sa własnie karty naszego życia?

-Zmiana warty. Po nas przyjdą inni

- Z naszego punktu widzenia wszystko jest nam jedno, czy pierwsza była Bitwa pod Grunwaldem czy I Wojna Światowa. To ważne tylko dla historii. Wobec Śmierci nic nie jest istotne.

-Ślepcy nie znają celu (Breugel). Padają jak muchy.Śmierć swoją kosą wykosiła wszystkich.

- Śmierć dostanie każdego

- Ten zegar odmierza nieubłaganie nasz czas.

- Jak wiele słów w zyciu wypowiadamy bez sensu

- Starość jest teatrem

- Namaścić, wskazać, obwinić , pokazać, pochować...

- Śmierć opłaca nasz rachunek za życie, wyrównuje i kończy spory.

- Po tej cudownej ziemii biegną starzy ludzie w kierunku śmierci. Tworząc chaotyczny ciąg.

- Obserwujemy życie zza okiennych ram. A ono toczy się niesamowicie niespostrzeżenie.

- Kultura, notatki, wszystko do spalenia wobec Śmierci.

(Ostatnia rozmowa przy Oglądaniu Umarłej Klasy Kantora.)

Ty już wtedy Wiedziałeś...

Dzięki Tobie zdałam maturę z polskiego z maksymalną ilością punktów.

Dopingowałeś zawsze moje pisanie,

Siedziałeś ze mną do późnych godzin nocnych. Uczyłeś mnie niemieckiego, który musiałam nadrobić w nowej szkole...

Nadal mam zeszyt z tym statkiem, który sami wybraliśmy...

A z języka pamiętam już tylko kilka mało przyzwoitych zwrotów..

Uczę się żyć. 

I tak jak Ci obiecałam noszę szalik a kiedy jest bardzo zimno nawet czapkę.

Staram się tez pamiętać o kapciach, żeby "nie chodzić po tych zimnych kafelkach."

I wiesz? Przyszła wiosna. Kwitną pierwsze kwiaty.

Twoja M.

Krzysztof Rościszewski 7.01.1940 - 19.02.2016

Na zawsze Twoja M.