Czasami mam tak, że chciałabym pomóc śmierci w mym odejściu.

Lecz patrzę zza okno i myślę sobie:

"Są różni ludzie. Jednych zam drugich nie. Jednych mogę wkórwiać, przez drugich mogę mieć przypały nie do pomyślenia. Ale trzeci.. Właśnie. Dla nich będę żyć bo wiem, że na tym paskudnym świecie, gdzie większość ludzi to kurwy istnieją osoby które zawsze mi pomogą.."

Zaraz po tym mówię "sobie" na głos:

"Jak na razie dla świata jestem zerem. Lecz może kiedyś przyjdzie taki dzień, że to właśnie dla świata ja będę BOGIEM. Lecz nie takim jak większość wierzy tylko takim który na prawdę istnieje!!!!!"

Po czym siadam ze słuchawkami na uszach i puszczasm sobie Paktofinikę, Kaliber 44, O.S.T.R. i Eldo.

I zapominam już o wszystkim..