5-0 fajf ou

Moja droga, mój cel, moje życie, mój styl! 

Zapamiętaj mnie tak:

Jako tego, który wytrwał w zgliszczach życia
Z pogorzeliska wyrwał go brzask, oświeciło go pragnienie bycia
Oślepił go blask, wstał! W źrenicach iskra
Wystarczyła mu by dostrzegł promień, gdy wył do księżyca
Świta? Rozniecił w nim żar, rażący tak jakby błyszczał w myślach
Rozświetlił mu drogowskazy życia
Boże, rozpaliłeś płomień, wziąłem pochodnię w dłoń
I wyruszyłem w drogę by odnaleźć ogień, teraz płonę w Tobie.

Miłość to wielka pętla
Jak to światło może dotrzeć Ci do serca, gdy go nie masz.
Nie masz? Jak to? Ból rozerwał je doszczętnie?
Nie jesteś eksperymentem, mięsem, spójrz na siebie!
Jesteś człowiekiem, masz dar - istnienie.
Nie masz szans by wiedzieć, ale masz czas by zmienić siebie. 
Wierzę? Tak wierzę, w życie wieczne, w życie piękne, życie we śnie
W życie niepojęte, w życie w Niebie, w życie wierzę
W życiu nie marzyłem, że otrzymam światło drugi raz