Nic dwa razy się nie zdarza.

Coraz cześciej zaczynam się zastanawiać po co to wszystko ? Po co robimy coś, co na zawsze zapamiętamy, do końca życia?
Ludzie mówią: "Cieszcie się chwilą, dniem, godziną, minutą". Dobra, okej. Ale co potem? Przecież nie od dziś wiemy, że przychodzą takie chwile, kiedy lubimy powspominać, i co wtedy? Wtedy nasuwają nam się wspomnienia najlepsze, z najlepszego okresu, z którym tak bardzo nie chcieliśmy się rozstać, jednak czas wszystko zmienił. Mamy nawet podporządkowane piosenki, tym najlepszym wspomnieniom. Nie dlatego, że ją sobie wybraliśmy i O! To będzie piosenka, która mi się z tym będzie kojarzyć. To może być nawet piosenka, którą przez przypadek usłyszymy w radio przy przypadkowo jednej z najpiękniejszej chwili w życiu. Potem, gdy siadamy, tak jak ja dzisiaj, włączamy piosenkę i wszystko, co się działo, powraca na nowo. Nie umiem opisać tego stanu. Z jednej strony cieszę się, że przeżyłam piękne chwilę, z drugiej... Z drugiej strony łzy same płyną z oczu, że to już się nie wydarzy, zwykła przeszłość. Jak mawiała Szymborska: "Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy". NIESTETY. 

Jakieś cząstki dawnych chwil zostają, np. znajomi, których poznaliśmy i o wszystkim nam przypominają. Przykład?

WAKACJE 2012, kiedy mój świat stanął na głowie, wszystko działo się tak szybko, że zanim się obejrzałam nadszedł 1. września.
- wspólne cotygodniowe wypady do POZIOMU, swoją drogą z najlepszymi przyjaciółmi
taka mała dygresja.. swoją drogą zastanawiam się czy jest sens poznawać nowych ludzi, którzy na 100% kiedyś odejdą, nikt nie zostanie na zawsze. Po co na własną odpowiedzialność stwarzać sobie chwile uniesienia, by potem cierpieć? Dochodze do wniosku, że najlepiej siedzieć w domu zamkniętą, żyjącą we własnym świecie. 
- EURO 2012, i nikt mi nie powie, że nie był to dla niego wyjątkowy okres.

Chciałabym znów siedzieć bez kurtki na przystanku przed stadionem, czekając na autobus do domu ze szkoły, patrzeć jak tłumy ludzi przeciskają się przed wejściem, a w sluchawkach leci Oceana - Endless Summer. 

- wakacje... wyjazd do rodziny, przez który ich bardziej pokochałam i o dziwo, czekam z niecierpliwością na następny przyjazd,
Zakopane, wesele... to wszystko są wspomnienia zdarzeń, które mimo szczerych chęci nie wrócą. A my zostaliśmy sami z tym wszystkim, sami musimy się borykać z problemami. I aż szkoda, że zdarzają się takie "wieczory" kiedy wszystko powraca, a w naszych oczach pojawia się łezka, która potwierdza ich zajebistość.


I weź tu człowieku żyj chwilą!

Nie mogę w tej chwili słuchać starych piosenek, nie potrafię zmierzyć się z tym wszystkim. Chcę przeżyć na nowo koniec roku szkolnego i wakacje 2012. Chcę naprawić błędy jakie być może popełniłam, chcę znów czuć się szanowana, lubiana, adorowana, a może nawet i kochana? Kto wie ;-) Chcę znów być pełną życia dziewczyną, której nic nie stanie na przeszkodzie. Bo teraz...  JEST INACZEJ,