photoblog.pl
Załóż konto

Patrze przed siebie ten obraz mnie przeraża

Śmierć przecieka, nieywraźny obraz stawrza

Smutek zostawia i ból nieopisany

Pustkę, tęsknotę, za kogo my Cię mamy..

Ja gdy myślę o niej to brzydzę się i boję

Kto będzie następny? Ja Ty czy nas dwoje?

Nie chce stawiać sobie przed oczami znów tego obrazu..

Jednak szczęsciem człowieka jest to, że może marzyć..

Wymarzyłam sobie świat, do którego pójdziemy razem

Ja, Ty, on, wszystkie te niewinne twarze..

Kiedyś znów się spotkamy, a radość w nas zawrze..

Dziś Ciebie z nami nie, pamiętamy na zawsze [*]

 

"Nikt nie powiedział kiedy mamy się pożegnać, ile mamy czekać, żeby znowu się pojednać..."

Dodane 26 LUTEGO 2010
75
bg

txt