Whatever...

Czasem zastanawiam się ile człowiek może samotnie krążyć nad przepaścią, od której dzieli go tylko jeden krok

I dlaczego mimo to, iż czuje tak spore przygnębienie nie spada z niej

Dlaczego wybiera drogę dalszego cierpienia

Wciąz powtarzając sobie "może jutro" lub "widocznie to jeszcze nie mój czas"...

Jak znosi godziny, dni, miesiące, lata wypatrując za okno swej drugiej połowy...

Nasze serce jest stworzone idealnie, jest otwarte na szczęście, radości, na ból i łzy...

Cóż czuje człowiek, który tyle lat już czeka...

"Jesteś jeszcze młody, masz czas..."

A co jeśli ktoś nie chce już 'mieć czasu', nie chce czekać...

No własnie na to pytanie odpowiedź jest prosta : nic.

Kiedy już Cię znajdę i będę wiedziała, że to Ty... gdy wtedy Cię stracę, stracę siebie zaraz po Tobie.

http://www.youtube.com/watch?v=d1BgYTZ4Mxc

...