i znów czas

goni mnie

chciałoby się wtedy zapaść, czy to pod ziemię, czy gdziekolwiek, byleby nie słyszeć mnogości myśli

bo krzyczą zbyt głośno

coś się stało? - pytasz

a to tylko ja, kropla deszczu tuląca się do płatków wiosennego bzu

to tylko brak oddechu

tylko

nic, przecież nic. nie pytaj, bo nic.

bo nie wiem.

spaceruję po wietrze. zastanawiam się czy mam prawo kłócić się ze sobą. myślę, jak wiele dzieli mnie od potrzeby do realizacji. uświadamiam sobie, jak krucha jestem. chcę wszystkiego, czego się boję. nie chcę niczego. poszukuję, czasem znajduję, bywam obok świadomości. czasem myślę bez zastanowienia. zgubiłam farby. dokąd idę?

nic, to tylko chwila.