Płakać mi się chce, dawno nie czułam się tak niepewnie, po prostu się boję.
Patrzę na to zdjęcie i myślę sobie, jak to jest pięknie, wierzymy, że wszystko będzie ok, jesteśmy pewni, że wszystko jest w zasięgu naszej ręki. Niestety, myśląc o tym, nie zapominam, ze teraz już wiele jest poza zasięgiem.
Obrazy. Momenty. Zdjęcia. Wspomnienia. Przypomnij sobie te piękne chwile, żyj, żyj nimi jak najdłużej.
Małe dzieci są cudowne, takie czyste, białe kartki. Tyle przed nimi.
Tutaj Adzia jest jeszcze mała, to były piękne czasy. Teraz podrosła, ja dorosłam, wystarczył o kilka miesięcy.