wspomnienie?

mimozami jesień się zaczyna

siemacie ludzie

egzegeci egzystujący i wszyscy święci razem wzięci

patrzą na mnie z góry*

[*jak inaczej można patrzeć 150 cm mnie?]

w myślach słyszę ich śmiech

właściwie: rechot połączony z kwiczeniem ^zarzynanej(?) świni

t^ak, jestem komiczna.

moje werterowskie myślenie jest warte uśmiechu, albo inaczej:

jest nic nie warte, ale sam fakt, nicości w wartości wzbudza uśmiech

mój obecny stan ducha odda jedno słowo, ^którego się brzydzę

i b^oję oczywiście, bo ja boję się nawet bać

pomijając ten wyżej wymieniony stan, o którym nie powiem ani słówe^czka postaram się teraz waszą uwagę skierować na zgoła inne tory...

a mianowicie:

fotoblog jest takim cudownym wynalazkiem*[*^hłe hłe, śmiech na sali], że czego nie dopowiesz to pokażesz.

^a więc i ja pragnę pokazać Wam, drodzy czytelnicy (jak Tolkien się do diaska czuję) zdjęcie.

Zdjęcie to przedstawia kota.

Nic więcej dodać.

kot, żywy kot, żywy jak cholera.

i tym oto pozytywnym akcentem zakończę swój wielowątkowy i enigmatyczny wywód.

Amen.

PS. Bez Boga oszala^łaby^m do reszty.

narson & szukajcie a znajdziecie