nie wiem co tu robię. nie wiem co mam napisać, ale wiem że coś muszę. 

właściwie to nie wiem od czego zacząć. zazwyczaj pisałam tutaj jak było maksymalnie źle albo maksymalnie dobrze. i czasem jak było nijak. teraz jest jakoś, ale ani nie maksymalnie dobrze, ani tym bardziej maksymalnie źle. jest dobrze, to fakt. mam kilka rzeczy, które aktualnie nie uszczęśliwiają. mam vampsików, na których punkcie mam ostatnio obsesję. mam książki i bibliotekę dwa kroki od akademika. mam 'gilmore girls', które oglądam nałogowo przez ostatnie kilka dni i czuję, że się to nie zmieni. mam w tym tygodniu 5 dni wolnego pod rząd. mam znowu cudowne środowe wieczory po ciężkich całodniowych zajęciach. mam w miarę utrzymaną systematyczność w tym co muszę robić. mam rozmowy z rodziną, za którą już trochę bardzo tęsknię. miałam samotny weekend. mam świetnych znajomych. ogólnie mam wszystko czego potrzebuję.

ostatnie zajęcia i tematy pozwalają mi ogarniać samą siebie. zaczynam trochę więcej rozumieć. i zastanawiać się czy warto z niektórymi rzeczami walczyć. jeszcze nie wiem jaka jest odpowiedź, ale myślę, że na sam początek to zaakceptuję. 

zaakceptuję to, że nie chcę nigdzie wychodzić w czwartek, mimo iż piątek mam cały wolny i mogę spać ile chcę. zaakceptuję to, że ostatnio alkohol + impreza to nie jest dla mnie dobre połączenie... albo przynajmniej dla mojej głowy, bo za dużo myśli złych krąży mi potem po głowie. zaakceptuję to, że zamiast na imprezę wolę iść na pół dnia do muzeum. zaakceptuję to, że nie znajomi-nieznajomi niekoniecznie muszą się do mnie odzywać. zaakceptuję to, że lubię zamykać się w sobie, zamykać się w pokoju i nie wychodzić, póki mi się nie zachce. zaakceptuję jeszcze wiele innych rzeczy, które niekoniecznie są zależne ode mnie. 

zobaczymy co będzie za jakiś czas.