screaming at the sun.

no cześć.

szybko mnie tutaj przygnało. przyznam, że przygnała mnie tutaj dzisiejsza atmosfera - typowej złotej jesieni, choć tego złota jeszcze nieco natura poskąpiła. widać wszystko przyjdzie w swoim czasie.

jednak nawet pomimo tego, że typowe jesienne barwy są jeszcze w powijakach, atmosfera jak już wspomniałam jest niesamowicie urzekająca, przynajmniej dla mnie. nie lubię jesieni, co już zapewne wiecie - aczkolwiek taką jesień jak dziś akceptuję jak najbardziej.

jak widać, lubię pisać nie tylko w czasie deszczu, również słoneczna aura odchodzącego lata ma w sobie pewną dawkę inspiracji.

swoistego uroku napewno dodaje życiu ciepła kawa z imbirem. nawet pomimo faktu, że lubi rozlewać się na biurko lub ubranie. jesteśmy jednak skłonni jej to wybaczyć - i tak ją lubimy. a jeśli już stoimy przy temacie kawy - spełniłam swoje błahe życzenie z ostatniego wpisu. te o nocnym spacerze po deptaku oświetlonym neonami, w towarzystwie między innymi kawy z McDonalda - chociaż to nie ona grała wtedy główne skrzypce. 

z nieco mniejszym entuzjazmem niż do kawy, podchodzę do totalnego chaosu panującego na moim biurku. pomimo starań wszelakich, nie wiem kiedy uda mi się go w jakikolwiek sposób okiełznać. przy okazji zauważam też pewną zależność - mianowicie w czasie wakacji, kiedy biurko zasadniczo nie jest mi bardzo potrzebne, panuje na nim w miarę idealny ład. kiedy z kolei całym sercem potrzebuję czystego, niezaśmieconego biurka, za cholerę go nie mam.

naturalnie, bałagan robi się sam, nieprawdaż?

z równie małym entuzjazmem podchodzę do zjedzenia podłokietnika z mojej kanapy. żeby nie było, nie jest to moim dziełem, a jednej z moich Klusek. chyba dojrzałam do pogodzenia się z faktem, że im bardziej warta zachowania rzecz, tym smaczniejsza. niech to będzie przestrogą dla każdego, kto bardzo chce mieć szczura. aczkolwiek, przyznam że poziom ich niszczycielskości bywa inspirujący, naprawdę.

ustabilizowały się również nastroje przed kolejnymi dniami, które mnie teraz czekają, z czego jestem niesamowicie zadowolona. w sumie - cieszę się z tego wszystkiego. i myślę że z tego oświadczenia niektórzy również się ucieszą.

do zobaczenia znów. :)

Grey Revell - Gone Gone