każdy może to przewidzieć, nikt nie chce wierzyć
każdy może usłyszeć, nikt nie chce o tym słuchać
pustka
tylko tego nie da się przeoczyć
wydaje ci się , że na wszystko da się znaleźć lekarstwo, wydaje się, że coś się zmieniło, a jednak kolejny wieczór upływa tak samo jak tysiąc innych. siadasz na kanapie z miską lodów albo zimnym piwem wgapiając się w kolejny film, którego zakończenie znasz już od pierwszych minut. jest godzina 20... nie nie, chwila, już 23. a może 02. jest późno. może chce ci się już spać, ale jest ci wszystko jedno czy zaśniesz i gdzie zaśniesz. takie to konwencjonalne. przecież nie lubisz być konwencjonalna, Patrycjo. podobno czekałaś na tę sobotę od małego, ciesz się, ciesz. na weltzschmerz przyjdzie czas później...