Jest ta­ka cisza
W której słychać
Echo myśli własnych
Wyłączam więc myślenie
Dry­fuję na niej bezwładnie......

Wte­dy przychodzisz
W drżącym wspomnieniu
Taflę spo­ko­ju niszczą Twe słowa....
Chwy­tasz za serce i ciągniesz na dno
Co­raz zim­niej i ciem­niej, niknę w ot­chłani...

Myśłi miotają z brzegu na brzeg....

W kompasie igła drży

Nadzieja ostatnia przemknęła przed oczami ...

Nie ma podstaw żeby wierzyć ..

Brak powodów żeby przestać..

Kilka wspólnych zdarzeń splotu 

Postanowił ktoś rozerwać ...

Szukałam w innych rozwiązania....

Wtedy jak piorun uderzyłaś w taflę jeziora...

Ja tłumiąca swe emocje .... usypiająć je do snu 

Wiecznego.

Budzisz nagle we mnie wszystko ....

---------------------------------------------------------

Kiedy milknę ..

Ty zjawiasz się bez słów...pomówić...

W co jeszcze mogę uwierzyć ??

Zrób to z czułością tylko mi znaną...

Niech zadrżę ....

Stworz ten dźwięk ten pierwszy i ostatni raz .