Kolejny dzień nie cieszył Go 
I nie czekał na pierwszy promyk słońca
Nie uśmiechał się, wciąż ocierał łzy
Myślał jestem sam może jestem zły

Był jak mgła
Niewidzialny tajemniczy
Był jak kruchy róży kwiat delikatny
Był jak cichy wiatr
Całkiem wolny lecz samotny
Jak ocean bez dna nieszczęśliwy

Mówił, że to nie jego świat
Pragnął wrócić tam, gdzie się rodzi dusza
Gdzie zostawił tą najważniejszą rzecz
Wielką przyjaźń i miłość ponad śmierć

W związku że to co było się skończyło
postanowiłem napisać tę oto notkę.!

Taki jak dawniej -  ale zupełnie odmienny

Niby zwyczajnie, a jednak coś więcej

czasami zastanawiam się, co by było, gdybym mógł czytać czyjeś myśli
czy byłoby to czymś fajnym, czy może zrujnowałoby mi to życie.
Skończywszy International Young Exchange, nasuwa mi się kilka wniosków:

+kojarzyła mi się postać Leonidiasa, ale teraz jednak przytoczę znane
dość w Polsce swego czasu powiedzenie: Leo, why?
niczym książę na białym rumaku, tym razem wciągający się po sznurku,
lub linie jak kto woli, ale do groty Lwa...

+Dalej... nie lubię wysokich żyraf w różowych okularach
i innych paSzczurków...

+trudno jest zrozumieć człowieka tudzież ludzi

+Polska jest jak Media Markt, NIE dla idiotów...

+znam nowe słówko po angielsku, które tak często słyszałem

+Niektórych doceniamy dopiero pod koniec...

dobra... nie będę pisał więcej... bo czasami może to nie wyjść na zdrowie

I miss You everyone! :( 

I cały czas słyszę: 

 Nagie ciała wieczorem... dupa, dupa, dupa, dupa....
do rana... dupa, dupa, dupa, dupa