Noc kina jak najbardziej udana, chociaż 5 godzin snu to nie dla mnie.
Zaczynamy wieeelkie sprzątanie, a już niedługo malowanie!
A tymczasem kakałko i the vois, a jutro wyczekiwane (choć po zmianie jurora nieco mniej niż zawsze) must be the music.
Wszystko ładnie pięknie, gdyby nie świadomość powrotu do nauki od poniedziałku.
Damy radę, wiadomka. 
Coraz bardziej strach co do kwietnia, a o składaniu podań nie wspomnę. 
Nieważne. 
Dobrze jest.
Na pewno? 

Huhu, jak pamiętnikowo, wow. 

Boimy się wszyscy i bez wyjątku.
Lęk wypełnia nasze życie jak powietrze,
zagęszcza je, poruszamy się po nim, pływamy w nim, brodzimy w nim po kolana. (...)
Wchodząc w miłość, boimy się, że ją stracimy,
trwając w niej boimy się, że to nie to, a
lbo że nic w życiu już nas innego nie spotka.
Nie mając miłości boimy się, że nigdy jej już nie znajdziemy.