Nikły blask ślepej wiary

Po niezapisanych kartach
Swego ogarniętego pustką życia
Kreślę poemat losu
Ma on wykazać błędy nadziei
Błedy ślepej naiwności
popełniane tak często
w czasech mładzieńczych mych lat
Ciagła gonitwa za niespełnionymi pragnieniami
które przez wieki skrywałem w głębi swej duszy
była tak nieosiagalna jak syzyfowa skała
Gdy zaczęły sięspełniać me marzenia
a ja pogrążyłem się w euforycznej rozkoszy
przeszywajacego me ciało empirycznego spełnienia
Zdradziecki los srtącał mnie na dno zatracenia
rozdzierając mą wiarę zdeptał rzeczywistością me plany
Prób mych złapania za nogi władcę zbawienia było wiele
lecz każda kończyła się doznaniem gorzkiego smaku porażki
Doznaniem goryczy samotnosci

Nie potrzebuję już więcej pasma klęsk
Me życie to wieczna tułaczka
tułaczka za szczęściem
dziś to kończę,nie mam już sił
Kończe to zapisując ostatnia kartę mojego życia
Księga bólu i cierpienia zamyka się słowami
KONIEC !...cdNn (ciag dalszy NIE nastąpi)...już nigdy wiecej.