photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 5 STYCZNIA 2008

PUSTKA

Nie mam nowych zdjęć.

Więc...

W mej duszy pustka, nie czuje już nic.

Nic mnie już nie rani ani nie bawi.

Strzępki mej duszy kurczowo trzymam w mych dłoniach.

Co się ze mną dzieje?

Nie mam już serca?

Przez sen sobie je wyrwałam.

Zostały mi tylko wspomnienia to w nich się schowałam.

Gdzie jestem?

Widzę mogiłę,

A pod nią anioł z czarnymi skrzydłami, z wydłubanymi oczami.

Strach sparaliżował mnie.

Uspokajam się widząc, że to ja.

A ten anioł to moje odbicie za kilkadziesiąt lat.

Słychać gdzieś w oddali kruka krzyk,

Sowy pohukiwania,

Wilka wycie...

Nastała mgła.

Zapach zgnilizny unosi się w powietrzu.

Odchodzę ku spoczynku wiecznego,

Mrocznym pochodem opuszczam swoje nieudane życie.

Zamknęłam powieki na wieki,

Zamknęłam mą księgę życia.

Na ostatniej stronie widać krople krwi, zdobiące ostatnie zdania.

Odchodzę, bom pełna zła, zniszczenia i potepienia.

Za dużo istot skrzywdziłam,

Za wiele krwi wypiłam.

Za wiele razy się zemściłam.

Moja mściwość mnie zabiła.

Piszę na ręku mój ostatni wiersz,

Krwawy wers.

MENENTO MORI

Zamykam me powieki,

Głowę opieram na mych wspomnieniach i spalonych marzeniach.

Nie mam zamiaru się obudzić.

Śmierć, co błękitne ma oczy,

Włosy jasne jak pole zboża w sierpniowym słońcu...

Jej lice są białe niczym śnieg a usta czerwone jak płatki róż.

Jest tak piękna, że omamiła mnie.

Zapomniałam o strachu przed nią.

On wywodzi się z niewiedzy.

A teraz gdy stoi przede mną,

Zakochałam się w niej i zaufałam.

Położyła mnie na spoczynek w grobowcu.

Powiedziała, że tutaj nie obudzi się już nikt.

Otoczyła mnie cisza i chłód.

Sen ogarnął mnie...

 

RitaPage "Umarłam"

 

Zrobiłam to zdjęcie w sierpniowy sądny dzień... Chciałabym przenieść się w czasie i...

Komentarze

Użytkownik usunięty Człowiek to istota zadająca ból... Krzywdzi celowo, nieświadomie, a czasem przez własne niezdecydowanie. Każdy z nas kiedyś kogoś skrzywdził.. Ja trzy lata temu... bo sam nie wiedziałem, o co mi chodzi... Siedzi to we mnie do dzisiaj... Ciężko z tego wyjść... Bo jak ktoś krzywdzi nas... to po jakimś czasie się to goi... kiedy my skrzywdzimy kogoś... wyrzuty powracają.... ja tak mam... i choć padło przepraszam i choć normalnie rozmawiamy to ból jest... nie wiem w kim większy... we mnie ogromny.... Trzeba żyć... nie da rady... w sumie fajnie by było móc czasem po prostu nie myśleć...
06/01/2008 1:54:17
Użytkownik usunięty Heh... a Ty nie masz w sobie marzeń i radości...?? Masz też na pewno... czasem po prostu trzeba umieć je w sobie odnaleźć...
Co robię, kiedy wiem, że nie będzie lepiej... Nie wiem, czy miałem już taką sytuację w życiu.... zawsze chyba miałem nadzieję, że będzie....
A jeśli bym miał pewność, że nie będzie... pogodziłbym się z tym i starał się z całych sił szukać radości gdzie indziej... ot po prostu
05/01/2008 21:52:41
~agul Bardzo ciekawe zdjecie i świetnie ujęte!:) Pozdrawiam Może uijawnisz sie kim jestes?:D
05/01/2008 21:36:26
psychetka eh, to dopiero klimat !
świetny wiersz. taki.. inny.
jeszcze nigdy takiego nie czytałam.

wspaniała poezja.

i jeszcze to zdjęcie.


bardzo niskie ukłony.
05/01/2008 21:14:00
secretdreams przepiękna poezja uzupełniająca zdjęcie. obie rzeczy piękne.
05/01/2008 20:44:49
Użytkownik usunięty Kurcze... dużo smutku... za dużo.... We mnie też nie dawno było, ale sobie wmówiłem, że będzie lepiej.. to jedyna metoda... czasem działa...
05/01/2008 20:10:44
opttymistka ładna fotka :)
05/01/2008 18:32:04
sugarlady Kocham zdjęcia pomników. Monumentalne, zastygnięte w spokoju lub rozpaczy chwile. Trwają bez względu na deszcz, puchową śniegową kołderkę, grad czy palące słońce. Są obojętne. Głazy. Kamienie.

Dziękuję za cieple slowa. :)
05/01/2008 18:30:06

Informacje o ritapage


Inni zdjęcia: Zegar kolejowy ? ezekh114Blu-tu. ezekh114Przygoda na greckiej Evii 4/4 activegamesPrzygoda na greckiej Evii 2/4 activegamesPrzygoda na greckiej Evii 3/4 activegamesPrzygoda na greckiej Evii 1/4 activegamesOkno felgebelCiekawa cegla felgebelCiekawa latarnia felgebelGryzmoły felgebel