Chciałaś rwać ze mną owoce z drzew, nic poza tym.
Chyba mi się pojebało coś i przyniosłem granaty.
Każdy z tych dni, w którym chwaliliśmy miłość, 
Mówiłem, że bez ciebie to ja nie wiem, co by było.
Ścierałaś kurz z moich uczuć, by odżyły, 
A ja odkładałem nóż, którym miałem podciąć żyły.
Każdy dzień spędzany osobno,
Łykałem coraz trudniej tlen, wiedziałem co pomogłoby.
Tak rzadko bywam romantykiem, 
Wybacz, bliskość kojarzy mi się tu z zimnym chodnikiem.
I marzeniami, które giną gdzieś za rogiem,
Na osiedlu, gdzie od dawna nikt nie rozmawiał z Bogiem.
Wyniosłem wiele z dzieciństwa, to nauka,
ale nigdy nie wiedziałem czego sam w tym życiu szukam.
Miłość nas zmienia, to chyba spoko.
Ale nie będę oceniał jak możemy wejść wysoko.
Czasem wybucham, wiesz o tym.
Czasem nie słucham, wiesz o tym.
Nigdy nie ufam, wiesz o tym.
I nie mogę ci nic dać bo sam żyję bez floty.
Czasem wybucham, wiem o tym.
Czasem nie słucham, wiem o tym.
Nigdy nie ufam, wiem o tym.
Ale nic nie uspokaja mnie tak jak jej dotyk...