Czytając notkę z któregoś tam sierpnia, słuchając piosenki z tego okresu, przzypomina mi się wszystko co było.

I tak niewinnie czytając zobaczyłam na ile się zmieniłam. Pisałam ją po przykrej chwili, którą miałam jescze nie z moim chłopakiem. Opisałam tam siebie jaka jestem. Niektóre cechy mi pozostały jak kochanie arbuzów, narzekanie itp. Ale jedna się zmianiła, teraz nie boję sie pokochać obcej osoby i nie powiem wam że związek który trwa długo to zwykłe przyzwyczajenie. Teraz wiem chyba co to znaczy kochać.

 Ty nie znałeś swych uczuć a teraz znasz je doskonale. Ja ukrywająca sama przed sobą a tym bardziej przed tobą swoje uczucia wyrzuciłam je na ląd i moje życie przekręciło się o 180 ⁰ .  I może to jest dziwne, może potoczyło się to za szybko, albo za wolno ale nie żałuję.

 Teraz wiem napewno że było warto czekać, męczyć się żeby teraz mieć to czego od dawna pragnęłam mimo tego że nie jest cały czas różowo.

 I czekam do Grunwaldu, bo na Grunwaldzie wszystko miało swój mały początek. Szkoda że akurat tego roku będę tam bez Ciebie.