Miłość <3

Ostatnia noc z Mozartem, który rozpycha się na całą poduszkę.

Będę tak bardzo tęskniła.

Cudowne pięć tygodni minęło, czas skończyć pakowanie i wracać do Walii, do pracy, do szkoły, do tamtego życia.

Za pierwszym razem o wiele łatwiej się wyjeżdża, ekscytacja i oczekiwanie na nieznane tłumią te wszystkie ciężkie emocje. Za pierwszym razem o wiele łatwiej zostawić to wszystko. Tych wszystkich wspaniałych ludzi...

Dziękuję za te niesamowite tygodnie w Polsce!

Nawet, jeśli po prostu siedzieliśmy na budkach, w lumpie, czy przed tv, wiele to dla mnie znaczy.

Świadomość, że komuś zależało na spotkaniu ze mną - na mnie, a nie na imprezach czy prezentach, to dobra świadomość.

Najlepsza.

Dziękuję Majtinie i Pawłowi, za wszystko - żarty, piwo, przesiadywanie razem, takie zwykłe, proste czynności nabierają szczególnego znaczenia, jeśli robi się je z przyjaciółmi.

Kolejne gorące podziękowania dla Kashy, strasznie tęskniłam za przesiadywaniem na OSP, nocymi pociągami i wspólnymi wixami. Dziękuję, dziękuję, dziękuuuuuuuuuuuuuuuuuję!

No i Aśka, upoślak jakich mało, if you know what I mean, haha. :D

Inczy, Ciusia, Gusia - looooooooove you!

Kocham Was mocno, mocno, mocno!

Do zobaczenia w grudniu! <3