i znów żal i smutek.

Znowu ja i znów moje chore sytuacje.

Czekanie na pieniądze od ojca,dzwonienie i odkładanie słuchawki.

Boże jak ja tak nie chcę.Nie chce już więcej straszyć mojej matki ,bić jej ale jednocześnie nie mogę przestać.

Teraz siedzi przy stole , ja do niej przeklinam ona płacze. 

Nigdy nie zrozumiem siebie i poszło o co?Zostało nam 50 zł ojciec się nie odzywa i nie odbiera telefonu.

Zabrałam matce torbę chciała mi ją zabrać a ja ją uderzyłam w brzuch. Tak jest zawsze ,bo ona chce iść do sklepu po swoje fajeczki i wódeczkę i ryczy nade mną jak ja jej w tej chwili nienawidzę! Ten jej zmieniający się nastrój , raz uśmieszek z ironią a raz płacz ,który nawet we mnie wymusza czasem łzy.

nie wiem co mam zrobić. 

Zniknąć ,ale jak?