Tego Polak nie zapomni....

Ofiarom ludobójstwa na Wołyniu 1943

Biegliśmy z kamiennymi od grozy oczyma
wśród kikutów kominów, ścian czarnych ułomków,
lecz śmierć nie łatwo było w pochodzie zatrzymać.
Często miewała bliżej, gdy szła od współziomków.

Wy, których białe kości spod wołyńskiej ziemi,
krzyczą do nas o pomstę na plemię siepaczy,
proście Pana za nami, tu zgromadzonymi,
by nam kiedyś pozwolił oprawcom przebaczyć.
Bo zatruło nam serca tamto szkło bolesne -
obraz dni unurzanych we krwi naszych braci.
Tym wspomnieniem kalekie, są ziemskie, doczesne,
a winny być anielskie, by nie chcieć odpłacić.
My o was pamiętamy. Pamiętajcie o nas.
Niech to, co niemożliwe, przez Pana się ziści.
Proście, by nam pozwolił chęć zemsty pokonać
i zdeptać w sobie czarny płomień nienawiści.
To z jej sztandarem przyszło mordować i palić
zło, mrokiem podłej duszy urągając słońcu.
Nam nie zostało dane przed nim was ocalić.
Wy możecie ocalić nas, waszych obrońców.
Wyście już wybaczyli, bo w Niebieskich progach
dość miłości na winy wszelkiej odpuszczenie.
W nas wciąż gniewna zapiekłość, więc uproście Boga,
żeby łaskę miłości zesłał nam na Ziemię.

Wojciech Kejne

Rocznica rzezi Wołynia jest obchodzona 11 lipca na pamiątkę największego jednorazowego aktu ludobójstwa na Wołyniu w 1943 r. UPA i OUN w sumie w latach 1942 -- 1944 wymordowały ponad 90 tys. Polaków na terenach dzisiejszej zachodniej Ukrainy. Pierwszego masowego mordu dokonano 13 listopada 1942 r. w Obórkach w powiecie łuckim. Akcje odwetowe przeprowadzała AK.

Żołnierzom Wyklętym