StARe

Dziś muzykę miasta tworzą krople z parapetem

Znów nie mogę spać, choć omijam łukiem fetę

Usiadł na oknie anioł stróż tym razem

Ej, mam parę pytań a propos dawnych marzeń

Czemu pozwoliłeś by legły w gruzach?

Gdzie byłeś, gdy lekarz mówił o moich płucach?

To były moje urodziny dwunaste

A miałem biegać po murawie, być jak Van Basten

Nie mam pretensji i nie chcę rozliczać

W końcu dostałem drugą szansę od życia

Tak wiem, do snu też można się zmusić

Można też usnąć i już nigdy nie wrócić

Jednym daje złagodzić ból wódki szklanka

Innym strzykawka, albo sznurek i klamka

Ale to jest zbyt proste, to jest tchórzostwem

Trzeba przetrwać zimę, żeby móc poczuć wiosnę



[Eldo]

Jest już późno, piszę by nie myśleć o niej

O tym, że w życiu jest trudno doczekać się na dnia koniec

Przez te lata, ciemność stała się dobrym kumplem

Mówię jej - hello, jak Paul Simon i Art Garfunkel

Nie jestem z tych, którzy łzami się dzielą

Gonię marzenia i wierzę w to, że kiedyś się spełnią

Wiesz, sam je spełniam, bo mam odwagę marzyć

I cholerny upór by pragnienia prawdą się stały

I niech żyje życie, nie umiem poddać się, położyć

Odpuścić, z rezygnacją, czekać na śmierć

Zazdroszczę tym, co umieją zmusić się do snu

Ja w taką noc umiem tylko płakać potokiem słów

Wychodzę z domu, bo słowa są za mocne

Jedyny towarzysz, księżyc nad uśpionym Solcem

Ławka, kartka, czarna noc i ja

Jest już późno - piszę i chcę jak najwięcej z życia



Ref. 2x

Tak wiem, można zmusić się do snu

W małym pokoju ciemniejszym niż grób

Lecz co mam zrobić gdy się wszystkie zna

Cierpienia i rozkosze, które daje ten świat



[Włodi]

Późno w nocy ściskam w ręku kilka kartek

Mogę tchnąć w nie życie, one wciąż są martwe

To taka noc, kiedy dusza robi bilans

A ja chwytam się wszystkiego byle do rana wytrzymać

Widziałem siebie - zawód archeolog

Zamiast skończyć szkołę, to skończyłem pod szkołą

Często bolą tego typu porażki

Tak los naprawdę potrafi z nas zakpić

Pytanie do matki co było gorsze

To jak ojciec kłamał czy jak od nas odszedł?

Teraz sam jestem ojcem - kopią bez wzoru

Nie dać plamy w tej kwestii - to kwestia honoru

W tym pokoju, na tych emocjach

Buduję upór do walki gdy nie mogę spać po nocach

I nie po prochach - poznasz to po oczach

Ten człowiek wierzy w siebie, wcale nie chce się poddać



[Pjus]

Tak wiem, że można się zmusić do snu

Wiem, że można tak nie używać tych słów

Typu mój słuch, typu moje zdrowie

Te same myśli są wciąż jak spowiedź

Na poduszki połowie jest konfesjonał

Ten dla którego nie jesteś pionkiem

Skonałbyś mógł podzielić się każdym szeptem

Wyznam ci słowa, wyznam ci grzech ten

Wyznam ci to co mówiłem setki razy

To co już było, to co może się zdarzyć

Nie kryję urazy za to, że mam ten uraz

Dupa dzwoni, że w ciąży, wiem, to bzdura

Narzekam na wszystko - to takie polskie

Matematyka - ile dziś wypił mój ojciec

Słucham go i proszę żeby to nie był zawał

Dlatego jeszcze nie śpię i to ci opowiadam



Ref. 2x

Tak wiem, można zmusić się do snu

W małym pokoju ciemniejszym niż grób

Lecz co mam zrobić gdy się wszystkie zna

Cierpienia i rozkosze, które daje ten świat