Zadzwoń do mnie rano, ale proszę zrozum najpierw,
że moje życie to chaos i pasmo zmartwień.

Widzę Cię i nie umiem powiedzieć, że to koniec,
odchodzę wiem, nie będzie łatwo mi zapomnieć.


Nie czuję życia mimo faktu,że oddycham tlenem.


Wszyscy mówią:czas pogodzić się z tragedia.
Wtedy żałuję,ze to życie jest tylko jedno.

Nikt nie ocali cię przed skutkami twoich pokus.

Czasem problemy palą, a brak perspektyw mrozi krew.

Bo najważniejsze to co nosisz pod skórą.

Urodziliśmy się po to żeby z duma żyć i z dumą umrzeć.

Rap to ja, ta muza jest moja i tętnem bije we mnie.

Ceną była śmierć za wolności smak.

Najbardziej żałuje że niczego nie żałuje.

Facebooki, youtube - darmowy psycholog.

Wszystko jest w zasięgu ręki, wystarczy myślenie pozmieniać.

Wyciągam wnioski z momentów, kiedy byłem na zakrętach.

Pozerom i prostakom bezlitośnie mówię precz.

Zastanów się dwa razy zanim powiesz słowo 'kocham'.


Nie po to to robię, by mnie wielbiły tłumy,
znam setki innych powodów do dumy, kształcę umysł.

Nie ma Ciebie, nie ma mnie.
Przyjacielu, trybisz?

Złączeni czymś w stylu chemii.

Dziś normalność jest na wymarciu.

Bezsprzecznie, nic nie trwa wiecznie.

W sercu mam miłość, w kieszeni pustkę, w głowie burdel.

Brakuje mi ciepła, zgubiłem ogień w sobie.

To wszystko od nas zależy, nie bój się mocno uderzyć.

Mam sobie kurwa strzelić w łeb, bo kocham Cię na zabój?

Przyjaźń pomijam, miłość to chłam przelizana na ilość ran.
ran, które zadam i ran, które mam.

I poszło się jebać im całe ich piękno.

Zatańczyć na szczycie świata i pierdolić straty.

Przed nami było wielu, po nas nie będzie nikogo.

Salute, Karolina.