57. QUEBONAFIDE

Jedyne co wiem o życiu
To, że jak już się jebie to zawsze wszystko na raz

Kiedy już coś trzymam w garści
Wszyscy chcą mi to wyrwać #rugby

Nie umiem być taki, jakby tego chcieli
Żyć, jakbym miał walczyć o każdy centymetr ziemi

Ale chociaż masz pewność mała
Że nie uśniesz sama

Czas już chyba nie ma mnie gdzie ukłuć
Zawsze się odbiję, mam kręgi moralne z kauczuku

I zbieram doświadczenia jak rasowy empiryk

Znam, siedem grzechów głównych na pamięć, z autopsji,

Jeszcze będziemy mieli czas żeby myśleć jak dorośli

Nigdy nie skończę jak te łaki w bramach,

Buziaki mama, taka kryptoreklama

Chce się widzieć na szczycie, wiedz, że dalej go gonię

Powiedziałem parę zbyt łatwych słów

parę zbyt trudnych

wiem ile można zepsuć w ułamek sekundy

Nadzieja umiera ostatnia
tutaj gdzie mieszkam
to matnia bo perspektywa umiera pierwsza

Świat jest mój
więc niech daje mi to czego chcę
To dobra pora, by wziąć w ręce życie

Moja miłość ma tylko dwie kalorie jak tic-tac

Kręci mnie to samo co ją, bawi mnie to samo co ją

Rusza mnie to samo co ją i płacąc za szkło czuję Amora amor

Potrzebuję cię jak (wdeech) bez tego stałbym się monodramem

Chcę Ci się śmiać w twarz, już nie obchodzi nas żadna ze spraw

Nie wpadło łatwo to, co złego to nie ja

Jak jesteś astronautą, pozdrów nasze ego tam

Co może mnie poskromić, uwaga nic

Nie mogą nic zarzucić mi, zbyt prawdziwy, szczery

Przypierdalają się do ksywy, pseudorapery

Kreuję życie jak chcę, to moje simsy simsy

5!