Jarosław Jaruszewski - Bisz.

wypuszczam  moje myśli w błękit, niech toczą kręgi.

nie poddać się znaczy zwyciężyć.

są sprawy, z którymi jesteś sam nawet gdy chcą Ci pomóc.

obawy, których nie wytłumaczysz, choćbyś chciał, nikomu.

4 rano, kiedy miłość zamienia się w litość.

Twoje oczy są zimne, tylko to jest rzeczywiste.

mierzę wysoko, rosnąc ponad siebie. to jest to, co chcę osiągnąć, chcę tego ponad Ciebie.

jeśli mam być kimś, muszę być sobą i jestem.

tyle rzeczy spierdoliłem, uwierz, wstyd mi dziś.

ale wiem, że nie zamkniesz ramion i będziesz tutaj zawsze Ty..

obojętnie czy im mówisz "kochanie", "siostro", "mamo" - każdy z nas ma taką i dałby się pociąć za nią.

wiem, kim jesteś - stratą czasu i przestrzeni.

Boże, widzisz to i nie grzmisz, daj znak. jeśli jestem marionetką w Twoich rękach - przestań chlać!

nie umiem cały czas się łudzić, niestety.

i czuć zacząłem tak, jak kiedyś znów i to był szok,

bo otworazyłem czas zamknięty otwierając okno.

zbyt często gdy umiera w nas dziecko, umiera w nas większość z nas.

tak, miałem pałę z fizyki - nigdy nie chciałem uwierzyć w siły nade mną!

buntownik bez powodu? znajdę sobie powody.

moje serce to serce burzy, szukanie wiecznej zguby.

prawda o mnie jest głębiej, leży gdzieś na dnie źrenic.

zbyt dużo by choć na chwilę móc zamknąć oczy i przestać to widzieć.

dbałość o detal, to miara zaangażowania,

wiara przenosi góry, dłońmi stawiam rusztowania.

ich serca biją szybko, jakby dziś to było wszystko..

odrzucenie boli, depresja przy braku zrozumienia zmienia człowiekowi życie w gówno.

nie poddałem się, choć nie wierzył we mnie nikt oprócz mnie.

po prostu Twój czas na miłość to po prostu czas przyszły...

póki trwasz żadna granica nie jest ostatnią!

lepiej zapamiętaj mnie - jestem bestią.

zwątpienie jest cieniem, trzeba go rzucać za siebie, choć mamy tylko przeczucia a w uszach echa dalekie.

życie zawsze chciało więcej ode mnie niż ja od niego i to ono uczyniło mnie tym czym jestem.

nienawidzę ludzi za każde kłamstwo które musiałem połknąć żeby teraz nim rzygać!

i ciągle stamtąd dobiega mój głos pełen prostego pragnienia szczęścia...

nie umiem żyć, a jeśli tak, choćbym umiał wszystko, nie umiem nic.

jeśli miłość jest człowiekiem - chodzi mi o Ciebie..

nic co nieludzkie nie jest obce mi, jestem bestią.

spójrz na świat z moich oczu, będziesz chciał je zamknąć.

poznaj mój ból, moje myśli, będziesz chciał mnie zamknąć.

życie jest jak więzienie, jak palenie, ucisk w klatce.

przestajesz tonąć, gdy znajdujesz wolność na dnie.

nocą padam na wyro bez siły, mimo tego to jedyny moment dnia gdy bywam szczęśliwy.

mówią "wszystko zależy od Ciebie", ja nie wiem, może tak, ale jeśli nie - na chuj mieć nadzieje?

nie jest dobrze, budzę się z myślą by się położyć,

wszystko co robię - robię byle zrobić.

nie możesz nawet krzyknąć, coś siedzi Ci na piersi. to trwa chwilę, ale ta chwila wraca bez przerwy.

nie jest dobrze być mną, nie jest dobrze być ze mną,

nie wiem dobrze co to jest ale siedzi wewnątrz mnie jak drzazga, prywatna porażka.

już nie ogarniam tego, czego nikt nie ogarnie za mnie.