Życie daje nieżle w kość...

Piękny początek nowego roku... Na prawdę... zawiało mi korzonki i ledwie co mogę się ruszać. Z dnia na dzień jest już coraz lepiej, ale najgorzej było w ostatnią niedziele na uczelni. Ledwo wytrzymałam do końca zajęc... Wszystkie moje plany diabli wzieli bo muszę siedzieć w domu i zdrowieć. Jak juz cos jebnie to póżniej wszystko po kolei...  Pocieszający jest jedynie fakt ze wszystko mam juz zaliczone. Może Kajtek w niedziele wpadnie, to chociaż pogadamy sobie, chociaż ostatnio to nawet on mnie wkurza... Moi eks faceci maja juz inne laski... cuż, pozostaje mi tylko życzyc im szczęścia. Ja najwyrazniej nigdy go nie zaznam, ale hooy z tym, Ktoś musi mieć beznadziejnie zeby innym się powodziło. Jedyna rzecz na którą mam teraz ochotę to uchlac się, zajarać i miec wszystko w dupie, niestety mój system nerwowy mi na to nie pozwala. Chciałabym mieć na wszystko wywalone, tak jak inni i nie przywiązywać się do ludzi, ale sama zapracowałam sobie na taki los... Czasami mam wrażenie że jestem beznadziejna, nic mi nie wychodzi. Im bardziej się staram, tym gorzej... Jakieś cholerne fatum!!!!

P.S. Nigdy się nie dowiesz ile dla mnie znaczysz. Żegnaj!!!