Och

Uczestniczyłem właśnie online w Liturgii św. Bazylego po polsku. Celebrował ks. Paprocki. Teraz natomiast czytam sobie teksty kalwinistów o LGBT i ewangelikalne o Przebóstwieniu.

Zeszliśmy z ruin zamku. Strasznie wiało. To już kolejny raz gdy się widzimy. Nawet powiedzieliśmy sobie: "znowu wchodzimy gdzieś wysoko, gdzie potwornie wieje i robimy tam sobie focię". Piękny uśmiech. Chwilę potem siedzieliśmy na ławce pod kawiarnią. Obserwowaliśmy spacerowiczów, psy, koty. Przestało wiać, promienie słońca padały wprost na nas. Rozmawialiśmy o kotach, o wszystkim. Czasem nic nie mówiliśmy, cieszyliśmy się chwilą, nasze ramiona się spotkały.

Idzie wiosna. Na początek świetnie sprawdzał się album Romowe Rikoito "L'automne Eternel". Trochę nierówny, ale ma wybitne momenty, sprawiające że wciąż jest to arcydzieło prerafaelickiego darkfolku. Tak, teksty o śmierci świetnie wpisują się w atmosferę wczesnej wiosny. Zarekomenduję także Wulfband - Wulfband. Szwedzki Anhalt EBM w całej krasie. Jest punkowo, czuć i nowocześniejsze wpływy postpunkowego techno. I tak, ostatnio postanowiłem ogarniać szwedzki skoro i tak mam dosyć dobrą bierną znajomość. Szkoda, że tyle szwedzkiej muzyki powstaje z angielskimi tekstami, a w EBM dodatkowo wyjątkowo popularny jest niemiecki. Ale i tak bardzo polecam Ereb Altor - The End. Jak to określił znajomy: "na kolanach przed Bathory". To prawda. Robią to jednak świetnie. Ostatnio słuchane także Derek Bailey - Ballads. We free impro bardzo lubię kooperację muzyków, ale takie solowe albumy także warto docenić. Piękna podróż wyobraźni, choć ze względu na atonalność może być z początku trudna do przyswojenia.

Albo inaczej. Śledzik, wódeczka, kalambury. Znowu jestem najmłodszy w towarzystwie, ale jest super. Dobrze, że AC jest ze mną. Oboje czujemy się pewniej. Choć teraz - po roku - jest już jasne, że doszło po prostu do podziału dawnego środowiska. Cieszę się, bo to wypełnia pewną lukę. Zawsze miło też zobaczyć MŚ.

NP: Wulfband - Attentat