' Pamietnik .

W swoich dloniach mam otwarty pamietnik, na pierwszych stronach, zdjecie, ona, pod nia slowa, pisane sercem aniola, ze mnie kocha.. pisane z serca dla pewnej pamieci, te zdjecie? to nasze miejsce, w ktorym jestesmy zakleci..
Kolejne kartki i ciezko mi to przeczytac.. ej, ten zeszyt mialbyc nowym rozdzialem naszego zycia, wiec nie pytaj mnie.. teraz tylko marna cisza, zostal on, kilka stron, ktore caly czas przelicza, mijam to i kolejna strona i kolejne zdjecia, pamietam to, jakby to bylo wczoraj, tematyka szczescia.. warte zamkniecia, na kolejnej stronie, o niej kilka slow warte dla mnie wiecej niz zycie w koronie, ten pamietnik, mial byc szczesciem, szczerym prezentem, on mial byc naszym wspolnym i najwazniejszym miejscem, on mial byc wszystkim tym co bylo miedzy nami, a dzisiaj.. siedze sam nad pustymi kartkami..


Przewracam kartki i wspominam co bylo, byla to milosc, serce bilo, ciagle zyje ta chwila, wspomnienia plyna, (i nie zgina) na papierze.. momenty to najpiekniejsza historia i sam nie wierze ze dozylem "kurwa" do jej konca, wspolne wyjazdy opisany kazdy fragment, na nastepnych stronach troche gorzej, upadek na parter, ale twarde podejscie podnosilo mnie do gory, bylem pewny ze we dwoje damy rade podbic chmury, minelo troche czasu, wrocilem na droge, ale te wrazenie gdy sie czujesz, dla niej tylko wrogiem dobijalo, mimo tego ciagle ja kochalem.. teraz ten pamietnik to najgorsze co dostalem, nadal kocham i bede kochal jeszcze dlugi czas, w glowie wyobraznia ciagle pokazuje mi jej twarz, pierwsza strona, to najwiekszy cud tego swiata, na ostatniej
Dopisane "to koniec" i data..