Buka

Buka- Mateusz Daniecki ur. 17 grudnia 1988 w Gdańsku

Zamknij oczy

Orchidee

Wspaniały widok

Danse Macabre

Przebiśniegi

Uzależniam cię na dobre, może lepiej nie zaczynać.

Chodź, pobawimy się dziś w berka z klepsydrą
i oszukamy zegar, gdy schowamy się pod cyfrą

tańcząc na lodzie ze wskazówkami, zamiast łyżew.

Znasz to uczucie gdy nie wierzy w ciebie nikt? Musisz uciec, ale nie wiesz którędy masz iść

Ty daj mi żyć i pozwól być sobą,
na przekór wszystkim tym, którzy nie mogą

Życie to kpina, śnieg nie jest taki, jak bywał wcześniej,
ukryty w dolinach, które skrywa serce.

Wiem, że też to pamiętasz i tylko nie chcesz widzieć,
idąc nie chcesz przestać, ślepiony przez życie.

Chodź pokażę Ci jak tu cień, smak ma nocy pocałunku,
gorący jak magma i gorzki jak dna trunku.

kocham ciszę tak mocno, mów do mnie głośno, bym mógł słyszeć.

Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu. Pstryczek, nim otworzę je, życie nabierze sensu

I nawet, gdybym nigdy miał nie zrozumieć sensu
Dziś ja dziękuję za ten dar, bo to coś więcej

Magda.

PYTANIA