Najbardziej boli ta świadomość,że masz czas dla wszystkich i na wszystko inne tylko nie dla mnie.

Cierpienie nieustannie przypomina mi jak bardzo cenne jest nasze życie.

Najgorzej jest wtedy gdy wstajesz ale tak naprawdę nie masz dla kogo. Spoglądasz na telefon ale nie widzisz żadnej wiadomośći od ukochanej osoby. Gdy wracasz do domu, wiesz że nikt tam już na Ciebie nie czeka.. jak kiedyś.

Wiesz że już nikt się o Ciebie nie martwi, nie denerwuje i co najważniejsze.. Nie myśli o Tobie.

Przegram życie i walkę z samą sobą. Znów czuję na plecach piętno odpowiedzialnośći i presji jaką wywiera na mnie rzeczywistość. Choćbyś tak bardzo nie chciał mieć tej nadzieji, to nadal ją masz. Mimo wszystko.

Nie mam wątpliwośći, potrafię znieść wiele. Nie chcę prowadzić testów na wytrzymałość swojej duszy ale jeśli będę musiała, to oddam wszystko aby zobaczyć jeszcze raz ten piękny uśmiech na Twojej twarzy i abyś byl szczęśliwy. Ten moment trwa i boli nieustannie. Nie mogę wiele obiecać ani Ci podarować. Nawet nie mogę dobrać odpowiednich słów, aby wyrazić to jak wiele dla mnie znaczysz. Mam nadzieje, że któregoś dnia będzie mi dane spojrzeć w Twoje radosne oczy i czule powiedzieć "już po wszystkim."

Żyje już tylko nadzieją..

"Byłem zwykłym kotem i wiem, że ciągle jestem,
matka mówiła kochasz to, to kochaj konsekwentnie"

http://www.youtube.com/watch?v=2sNGYQB5iaQ