Życia kant

zostawiam za sobą wszystkie lęki i obawy

bo tego świata i tak nie naprawie

nawet gdybym był bardzo prawy

ustawy i priorytety, czy to nasze mankamenty

nie znam wzoru, dla mnie ten system jest nie pojęty

szukamy słońca, gdzieś na niebie,

a tu szaro i ciągle brakuje nam siebie

tak wszystko gna, łapiesz oddech, no to łap, póki czas

wkońcu i tak wszystko minie, pytanie kiedy i o której godzinie

nie wszystko jest takie łatwe, wiem, we wszystkim widze pułapkę

i oglądam się za siebie, nawet w czterech ścianach

bo boję się, że zaraz znajdę się przez kogoś na kolanach

piszesz te wersy, bo sam już nie wiesz dlaczego

dlaczego żyjesz, męczysz się a i tak Ci mało tego

właśnie dlatego, teraz jest tu i teraz

myślałem już o tym nie raz, nie doszedłem do wniosku żadnego

mój sposób myślenia przypomina mi czasem ciało rannego

ktoś pyta, Ty nie umiesz odpowiedzieć,

wstyd za każdym razem, bo czegoś nie wiesz,

trudno powiedzieć, czy kiedykolwiek powiesz

to co w życiu ważne jest dla Ciebie

i do czego dążysz niezależnie..

to serca bicie, będzie czekać

na twój pomysł znakomity