Ballada z gór...

Tu króluje zeszłoroczny czas Na posłaniu z liści buczynowych Stąd do ziemi dalej niż do gwiazd Zachwytu swego nie wysłowisz Rosną skrzydła u ramion Czas się w wieczność przemienia Obłocznieją wszystkie ziemskie sprawy Gdy zbliżamy się do szczytu po kamieniach Rosną skrzydła u ramion Czas się w wieczność przemienia Góry i wolność dokoła Chyba dostąpimy tu wniebowstąpienia A w schronisku Święty Piotr z herbatą I widoki nieziemskie na świat Przy ognisku rozłożymy się z gitarą Posłuchamy co nam w duszy gra Z pleców góry zrzucimy do stóp I zmęczenie rozzujemy znów To schronisko to prawdziwy raj Niechaj wieczny odpoczynek trwa Rosną skrzydła u ramion Rosną przepastne błękity Życie pełne olśnień zachwytów Tyś wędrówką najwytrwalszą ku szczytom Góry tu wszystko jest święte Tu wspinaczki nasze wniebowzięte W górach rosła Światowida twarz Od ogniska bije jeszcze baśni blask Tu króluje zeszłoroczny czas... -- SDM "Ballada z gór"