'Zaczarowana królewna
W mirtowym lasku drzemie;
U nóg jej lutnia ¶piewna
Zsunęła się na ziemię.
Niedokończona piosneczka
U¶miechem l¶ni na twarzy;
Drż± jeszcze jej usteczka -
O czym¶ rozkosznym marzy.
Marzy o jednym z rycerzy,
Że id±c przez odmęty,
Do stóp jej tu przybieży
I przerwie sen zaklęty.
Lecz rycerz, co walczył dla niej,
Ten męstwo swe przeceniał -
Zabł±kał się w otchłani...
I zw±tpił... i skamieniał.'
-- Adam Asnyk "Zaczarowana królewna"