ryczę.

źle.

nie lubie tego stanu.

czuję się przytłoczony, załamany, zdołowany, zniechęcony, znudzony i przegrany.

dwa słowa na 'p' reszta na 'z' jak ciekawie.

a tak serio, matka wymarzyła sobie swój domek i prawdopodobnie już za 2 miesiące się wyprowadzam.

kurwa.

nienawidze. nie chce. chce tu zostać.

nie chce się przeprowadzać do tej rudery wymagającej remontu, w dodatku na jakimś zadupiu.

żegnam centrum do którego miałem tak blisko, żegnaj biedronko do której miałem nie całe 10 min. żegnaj widoku z okna, za którym zawsze się coś działo (nie to co w domu na zadupiu - zawsze ten sam zadupisty widok), żegnaj centralne ogrzewanie i cieplutkie grzejniczki które się włączają automatycznie kiedy jest zimno, żegnaj wszędzie blisko. ehh.

nie chce.

płaczę.

serio ryczę.

matka myśli że znowu mi depresja wrócila.

niech tak myśli.

mam to w dupie.

jak mogła...

o bogowie jak ja nie chce... ;(

całe życie wychowywany byłem w mieście, niemalże w centrum...

chce tu zostać.