Nie wierzę

Znalazłam się.

Moim małym światem w świecie zostały pokój, biurko, komputer i kubek herbaty.

Dobrej herbaty.

Malinowej.

Trochę choruję, ale nic mi nie jest.

Jestem słaba, coraz słabsza fizycznie i czuję to.

Psychika też nie wygląda najlepiej, ale jej stan się poprawił.

To dobrze.

Teraz najważniejsza jest matura.

Podobno.

Myśli uciekają jednak daleko.

Ich zasięg sięgnął już innych światów.

Tych równoległych, tych zalanych krwią, tych pięknych.

Szkoda, że tak bardzo niemożliwych.

Chciałabym wydostać się już z tego piekła.

Ciężko mi się żyje na tej ziemi.

Niestety.

Czuję jej oddech za każdym razem kiedy wychodzę do niej.

Słyszę jej płacz.

Za każdym razem, gdy widzę jak wiercą w niej, jak kopią, czuję jej ból.

Ta więź wzmocniła się ostatnio.

Czuję się częścią Natury, dzieckiem Matki Ziemi.

Czuję, że to dzięki niej jestem i boli mnie jej ból.

Naprawdę ciężko tak żyć.

Możne to dziwne.

Może ja jestem dziwna.

Może nie powinno mnie być tu, gdzie jestem.

Kiedy przyjdzie mi podjąć ten ostatni krok?

Utknęłam w przestrzeni między piekłem a niebiem.

Nie wierzę w niebo.

Gdzie więc jest piekło?

Tak trudno odnaleźć drogę.

Cel życia?

Nie wierzę w życie.

Bring Me The Horizon

"God, forgive me for all my sins

God, forgive me for everything..."