slice

"bądź lekka w tańcu, ale nigdy w życiu"

to ciekawe, ostatnio otwieram mój zakurzony pamiętnik z podstawówki, przewracam kolejne kartki i nagle wpis od wychowawczyni  w klasach 1-3. Wiedziała, że po paru latach znów otworzę ten pamiętnik i zajrzę tam, gdzie ona zostawiła po sobie ślad. Kurde, ale mądra kobieta. 

wreszcie ferie ?jakoś ich nie czuję, w sensie wolnego. 

Ostatnio mam wrażenie, jakbym była zamknięta w czterech ścianach, pomieszczeniu którym echo odbija się od płyt gipsowych czy pustakowych i mówi do mnie. 

chciałabym płonąć jak płonęłam dotychczas. Prosto, twardo, z uśmiechem na twarzy iść dumnie przed siebie. Nie znaczy że tego nie robię, ale to już nie to. Jak dzisiaj Paulina powiedziała " Mieć te kurwiki w oczach ". Przypomniały mi się wakacje. Uśmiecham się i pierwszą myślą która mi się nasuwa to amfiteatr, hektolitry wypitych tam trunków, milion przewijających się tam osób i ta jedna, która po mojej prawej stronie była całe wakacje.

dzięki że jesteś.

Z prawej strony mam okno z widokiem na las bloków, Pan sąsiad z panią sąsiadką na przeciwko mnie namiętnie uprawiają seks. Nie kryją się, są niejako u siebie. Cała okolica to "u siebie" i każdy "to" robi. Widzę zapracowaną matkę, która po 8 godzinach stania na mrozie jeszcze usiłuje zrobić obiad.

Za sobą ? stertę prac, rysunków, teczek, tutoriali i ołówków 

a przed sobą ? pudło pełne pułapek, fałszywych gierek i niepotrzebnej wiedzy. 

tak myślę, że może jestem głupia, ale nie żałuję. 

dzięki za wyzwolenie, za odrobinę czułości i adrenaliny.

to jest potrzebne, uwierzcie mi, kurewsko potrzebne,

do życia.

czy coś się kiedykolwiek skończyło tak na prawdę? nie.