wszyscy jesteśmy pokoleniem zero
Dodano: 3 GRUDNIA 2013
adoramus
adoramus
Nigdy nie wyrzeklam sie nadziei ze wrocisz, ale chyba przetaje cxekac na twoj powrot. Cięzko znosi sie cos gdy każdy dzwonek do drxw, dźwięk wiadomosci zapiera dech w piersiach. Ale trzeba jakos iść, uświadomić sobie że życie podzielone jest teraz na przed i po. Pomiędzy prxed i po stercxy twardo wbity klin:strata, nie ogranicza on ruchów, można z nim chodzić, śmiać się, żyć jakby nigdy nic, ale wystarczy niefortunnie zgiąć plecy, a zacznie przerazliwie uwierać.. przypomni nam o pustce. Właśnie tak to wszystko czuję..
