My;************

Nie wiem czy to mój styl Nie wiem czy to mój uśmiech On nie chce nikogo prócz mnie Jest w pół do ósmej, dzwoni od rana Od momentu gdy się z nim rozstałam [dramat] Paść na kolana chce. Nie może zasnąć I zawsze się wkurza, gdy rzucam słuchawką Zna swoją wartość Papa jest twardy Później w sypialni tylko dostaję klapsy Kocham jak patrzy chociaż nie robi wyznań To trzyma za ręke jak prawdziwy mężczyzna Ja jak mała dziewczynka sie poddaje posłusznie Jak zawoła to przyjdę jak rozkaże to pójdę Jego dłonie sprawiają że mam dreszcze Jego język sprawia że jęcze Pozwalam by robił ze mną wszystko Chce być jego żoną chce być jego dziwką Jego zapach do gorączki rozgrzewa Za jego ciało dam się sponiewierać Jego słowo i padam na kolana Jestem wierną suką mego pana! Wiem że to jest ten styl Wiem że to jest ten uśmiech Który sprawia że mówię nie odpuszczę Jest w pół do ósmej, następnego dnia rano Lecz nie pytaj mnie jeszcze jak sie spało[dobranoc] Tracę tożsamość jak głodna towaru Inna dziewczyna obok niego, Sprawia że dostaję szału To jak biała gorączka i zaczynam się gubić On ma antidotum w oczach odżywia mój umysł Nie odbiera telefonów czasem poza zasięgiem Ale wiem że tylko po to bym myślała o nim częściej Więc udaję pretensję, płaczę, krzyczę Chociaż wiem że ma mój numer Jako pierwszy na liście Tylko ja sypiam w jego ramionach To dla niego zostałam stworzona Tylko mnie nazywa kochaniem To mój teren pod jego ubraniem To moje imię ma na ramieniu Tylko ze mną na tylnim siedzeniu Moje paznokcie na jego plecach I to ja będe matką jego dziecka