Ja to ja, a nie imię i nazwisko
Dodano: 3 MARCA 2011
Natala
Natala
Czasem jednak słowa niekontrolowanie samostanowią zastyganiem, niezaistnieniem tu i wtedy, tam i teraz, osiadają na wargach lub rozpaczliwie płaczą przywierając do nagłośni. Mogliśmy być określeniem wnikliwie najkrótszym, prości. Wszystko byłoby po stokroć bardziej wyraźne. Ale nie jesteśmy, nie zaistniejemy bezpretensjonalną prostotą. Więc...bądźmy przynajmniej szczęśliwi. Soląc herbatę sypanymi łzami, uśmiechając się jedną trzecią źrenic do emocji zza lustra, zaokiennych. Do skutku, do smutku na wpół oswojonego, co daleki śmiercionośnemu, choć niezmiennie nieśmiertelny. Nijak zachłanny, potrafi współistnieć z wachlarzem emocji w innnym odcieniu. Na własność zabiera tylko skrzydła.
Człowiek uświdamia sobie, jak bardzo jest wrażliwy, kiedy trzymając na rękach przestraszone niemowle, stara się je uspokoić.
Człowiek uświadamia sobie, jak bardzo można kogoś kochać, kiedy malutka twarz szuka schronienia między twoimi ramionami.
