Goście u klarysek

Taaa... piękna pogoda zaiste na Przyprawy... miało padać we wtorek i trochę w czwartek... we wtorek więc Paola poświęciła się penetrowaniu dwóch krakowskich świątyń handlu, a w środę po śniadaniu ruszyłyśmy w kierunku bulwarów wiślanych. I co nas stamtąd szybko przegoniło? Oczywiście deszcz. No to wsiadłyśmy w pierwszy lepszy autobus i wylądowałyśmy w Łagiewnikach. Deszcz ustał, więc po obiedzie obrałyśmy zaplanowany kierunek czyli Bagry. Dojechałyśmy tramwajem do stacji PKP w Płaszowie... i tam utknęłyśmy, bo znowu zaczęło kropić. Bardzo przyjemnie się siedzi na płaszowskim dworcu, ludzi prawie zero, można się po prostu rozkoszować kolejową atmosferą POCIĄG DO WIELICZKI WJEDZIE NA TOR DRUGI PeRZY PERONIE PIERWSZYM i znowu 10 minut ciszy :) przypomniało nam się, jak łońskiego roku siedziałyśmy na stacji w Bochni, ale tam było więcej infrastruktury: podglądałyśmy krawcową i fryzjera. W pewnym momencie zaryzykowałyśmy przejście tunelem pod torami na drugą stronę (tunel - horror), ale gdy tylko stanęłyśmy nad brzegiem kąpieliska, lunęło i trzeba było zmiatać. Ta udana Przyprawa kosztowała mnie ból głowy i przez resztę wieczoru honory domu pełnił Chłop, skazany na zamówienie pizzy i dyskursa bez znajomości języków :) Córunia do rozmowy też się nie przykładała, z tego, co udało mi się posłyszeć z łoża boleści :) za to Paola dziś rano doniosła mi ze zgrozą, że oboje nałożyli sobie na pizzę ketchup! Cóż w tym dziwnego, zawsze leją :)

Wobec tego teraz o tym, jakich gości przyjmowały klaryski, ale najpierw zagadki: z grubej rury niektórzy (Saxony3, Agusia030, Ata0904 i Babciabezmohera) strzelali, to i trafili :) plus minus... Otóż istotnie sługa korzenna pomagała siostrze mającej pod swą pieczą bardzo cenne wówczas przyprawy. Sługa westiarska nadzorowała ubrania sióstr, a próżna - po prostu nie miała konkretnego przydziału, szła, gdzie ją wołali :)

Dziś dalszy ciąg opisu życiu krakowskiego klasztoru klarysek w dawnych wiekach. Można się z tym opisem zapoznać nabywając książeczkę Patrycji Gąsiorowskiej Życie codzienne klarysek za całe 6 zł.

Klasztor tętnił życiem wbrew prowadzonemu przez klaryski życiu kontemplacyjnemu. Duża ilość osób mieszkająca w jego obrębie wprowadzała sporo zamieszania, ruchu i gwaru. Po klasztorze wciąż kręcili się różni robotnicy i rzemieślnicy, wykonując prace budowlane czy remontowe, wszelkiego rodzaju naprawy i konserwacje. Przybywali dostawcy z mięsem, rybami czy winem. Przyjeżdżali chłopi z folwarków klasztornych przywożąc plony i czynsze w naturze w postaci zboża, drobiu, jaj, nabiału. W klasztorze przebywali wciąż jacyś goście, do furty klasztornej przychodzili na rozmowy z siostrami ich krewni, a do bramy dobijali się żebracy i wszyscy potrzebujący strawy lub materialnego wsparcia. Do chorych sprowadzano lekarzy i cyrulików. W kuchni przygotowywano posiłki dla sióstr, wychowanek, księży i czeladzi, robiono przetwory na zimę, a w browarze warzono piwo.
Oprócz ludzi przy klasztorze mieszkały także zwierzęta gospodarskie, które czyniły wiele hałasu. Biskup sufragan krakowski Mikołaj Oborski w roku 1679 nakazywał wygnanie z klasztoru wszystkich kur, gdyż "wielką dystrakcyję w nabożeństwie czynią". Siostrom zakazano też trzymania w celach kotków i piesków, a jedynie pozwolono na małe ptaszki w klatkach.
Wszyscy biskupi wizytujący klasztor stanowczo polecali ograniczenie służby, jak i wszelkich osób przybywających w odwiedziny, a zwłaszcza różnych bab stale przebywających na terenie klasztornym i tzw. ciotek czyli rezydentek osiadłych na dewocji, bo jak to określił biskup Radziwiłł w 1597 roku, "tylko swarów i nieposłuszeństwa są przyczyną".

I weź tu człowieku kontempluj w takich warunkach!

A o tym, o co kłóciły się siostry między sobą - następnym razem :)

Bajjer, Treemagnolia, Prooban i Leonardo dzielnie stawili czoło pozostałym pytaniom. Teraz kolejne: 
JAKIE ŚLUBY SKŁADAŁY KLARYSKI?
CZYM RÓŻNIŁY SIĘ SIOSTRY CHÓROWE OD KONWERSEK?
CZYM ZAJMOWAŁA SIĘ DYSKRETKA? CZYM WIKARIA? CZYM KANTORKI? A CZYM AUDYTORKA?

O CO DBAŁA EKONOMKA, A O CO SZAFARKA? CO MIAŁA POD PIECZĄ KANAFARKA? 

Na koniec CLOU czyli gwóźdź czyli: CO ROBIŁA SIOSTRA EKSCYTARKA?

:)