Klasztor i jego dzieje

Kochani!
Dziękuję za życzenia.

W dniu okrągłych urodzin spotkałam mnie niespodzianka (bo to, że zjawił się Deodatokrk ze stukilowym chyba pudłem śliwek w czekoladzie - wiecie, zdrowa owocowa odchudzająca przekąska - to żadna niespodzianka, Boguś jest pamiętliwy jak rzadko :) pamiętajcie i Wy, że za tydzień on też ma okrągłe urodziny!).

Otóż wieczór toczył się spokojnie, Córunia wyszła do dziadków zamykając mnie z zewnątrz (tu trzeba nadmienić, że jeszcze Ślubny zainstalował takie zamki - w celach przeciwkozłodziejowych podobno - że jak się zamknie z zewnątrz, to od środka się nie otworzy i odwrotnie), żebym nie musiała wstawać jej otwierać. Ja łóżko i książeczka, tradycyjnie. Ma się ten ekscytujący sposób spędzania czasu!

Dzwoni domofon. Ani się ruszam, bo pewnie roznoszą ulotki - zawsze do mnie dzwonią, bo pierwszy numer - dzwonią uparcie dalej - ja nic. 
Zaczyna z kolei dzwonić telefon. Tu już pomyślałam: może to mój brat jest w Krakowie i stoi pod drzwiami? Więc odbieram ten telefon. A to nie brat, tylko pani - istotnie stojąca pod drzwiami - z Poczty Kwiatowej.

Hm. Kwiaty zawsze chętnie przyjmę, ale jak, skoro jestem zamknięta, niczym dziecko za karę w komórce (w dawnych czasach, tzw. moich, dziś wyrodni rodzice pewnie zostaliby pozbawieni praw rodzicielskich). Proponuję więc pani, by podeszła z kwiatami pod okno kuchenne, ja się tam przemieszczę. Otwieram to okno, wyglądam, pani dźwiga cosik... no cóż: kosz był trochę duży i ciężki, samych róż było no, okrągła liczba, ozdobionych liśćmi palmy i innym zielonym badziewiem, tak że całość znacznie przekraczała szerokość okna! Pani zdobyła się na wysiłek dźwignięcia tego naboju w górę, ja podjęłam od góry i przecisnęłam całość przez to nieszczęsne okno, postawiłam na podłodze i oniemiałam. Kosz zajął by w całości mój okrągły stół, gdybym go tam postawiła. W myślach przebierałam wśród ewentualnych kandydatów do ręki, w dodatku posiadających mój adres domowy... żaden jednak nie przyszedł mi do głowy... dziwna sprawa. Wtedy zauważyłam karteczkę. 
Od pamiętającego Brata.
Więc jednak to brat był, choć nie osobiście :) Pamiętajcie, pierwsza myśl jest zawsze dobra.
Poczta Kwiatowa stwierdziła jeszcze, że w życiu jej się nie zdarzyło podawać przesyłki przez okno i pojechała. A więc i ona miała swój pierwszy raz!

Zaś ten detalik z ostatniego zdjęcia gdzie - rozszyfrował Chodor, a potem jeszcze Efka, zaś empirycznie potwierdził Jacek75.
Istotnie nad wejściem do klasztoru Kanoników Regularnych Laterańskich przy kościele Bożego Ciała na Kazimierzu.

Przypominam, że kościół powstał z fundacji króla Kazimierza Wielkiego około 1340 roku - jako kościół parafialny dla miasta Kazimierza.
W 1405 roku Władysław Jagiełło i biskup krakowski Piotr Wysz osadzili przy kościele kanoników regularnych laterańskich sprowadzonych z Kłodzka na Śląsku. Otrzymali oni dom z ogrodem i w 1412 roku objęli parafię. Tu trzeba dodać, ze ten dom z ogrodem należał pierwotnie właśnie do biskupa Wysza. Jak pisał Długosz: dom, "w którym sam lubił mieszkać i własnym kosztem otoczył go murem".
Pierwszy prepozyt zgromadzenia, Konrad Niemiec, rozpoczął budowę gotyckiego klasztoru - jest to obecne skrzydło południowe przy wschodnim wirydarzu.
Budowę tę kontynuowali jego następcy: Jan Austriak i Grzegorz Polak.
W 2 połowie XV wieku wzniesiono zachodnie skrzydło wschodniego wirydarza, a na przełomie XV i XVI wieku skrzydło południowe wirydarza zachodniego.

Klasztor został gruntownie przekształcony i rozbudowany staraniem prepozytów Marcina Kłoczyńskiego i Jacka Liberyusza w XVII wieku - wtedy to nadano zabudowaniom manierystyczny i wczesnobarokowy charakter, w zasadzie zachowany do dziś.
W 1655 roku w klasztorze przebywał król szwedzki Karol Gustaw, kierując stąd oblężeniem Krakowa. W wieku XVIII i w ciągu całego XIX wieku dokonano w klasztorze wielu przeróbek. W pierwszej połowie XIX wieku klasztor był okresowo miejscem pobytu wojsk austriackich i rosyjskich. Kilka pomieszczeń zajęło usunięte z Wawelu w 1846 roku Krakowskie Towarzystwo Dobroczynności. Klasztor został odnowiony po II wojnie światowej.

Na zdjęciu widoczny fragment skrzydła zachodniego (wschodniego wirydarza). Jest ono połączone nadwieszonym przejściem z kościołem (po prawej stronie, niewidoczne na zdjęciu). Dodatkowo w wieku XVII skrzydło to zostało połączone od północy piętrowym przejściem ze szkołą przyklasztorną - obecnie jest to budynek przy ul. Józefa 11. Elewacja skrzydła jest wczesnobarokowa z elementami manierystycznymi. Na zdjęciu widzimy ryzalit z trzema pilastrami, zwieńczony przyczółkiem z czworolistnym okienkiem, z około połowy wieku XVII. W tym właśnie okienku znajduje się mozaika przedstawiająca kielich z hostią - obiekt poprzedniej zagadki.
Do sieni na parterze prowadzi manierystyczny kamienny portal, ale o nim innym razem i bardziej z bliska.

Pytania na dziś:
JAK POPULARNIE ZWANO KANONIKÓW REGULARNYCH LATERAŃSKICH?
DLACZEGO KANONIKÓW SPROWADZONO AKURAT Z KŁODZKA, A NIE Z INNYCH KLASZTORÓW (NP. Z MSTOWA CZY KRAŚNIKA)?
Tu podpowiedzią niech będzie cytat z Długosza:
"ubi tunc observantia regulae ipsius amplius viguit"

BARDZO ZASŁUŻONY DLA KOŚCIOŁA I KLASZTORU PREPOZYT MARCIN KŁOCZYŃSKI SPRZECIWIAŁ SIĘ BUDOWIE INNEJ ŚWIĄTYNI NA KAZIMIERZU. Z JAKIM SKUTKIEM?
O JAKĄ GODNOŚĆ UBIEGAŁ SIĘ BEZSKUTECZNIE BISKUP PIOTR WYSZ?
Wskazówka: uzyskał ją dopiero Zbigniew Oleśnicki.

Ciekawostka: zanim biskupem krakowskim został mianowany Piotr Wysz, papież Bonifacy IX nominował na to stanowisko swego synowca, który kiedyś bawił krótko w Polsce jako papieski wysłannik. Jednak ta nominacja natrafiła na sprzeciw pary królewskiej (czyli Jagiełły i Jadwigi), a także samej kapituły katedralnej wawelskiej. Jadwiga poparła kandydaturę swego kanclerza Wysza i on też ostatecznie objął w 1392 roku rządy w diecezji. Jednakże z racji uzyskania prowizji papieskiej wspomniany synowiec papieski - rodowity Włoch - jest liczony pomiędzy pasterzy diecezji krakowskiej. 
JAK SIĘ NAZYWAŁ?
Imię jego zaiste kojarzy nam się z Włochami :)