Podsumowanie

Styczeń. Pozytywne wejście w nowy rok.

Luty. Spokojnie, z lekką obawą w tle.

Marzec. W sumie lepiej niż oczekiwałam, będę go miło wspominac. Jeden szalony pomysł.

Kwiecień. BANG i świat stanął do góry nogami.

Maj. Czyste szaleństwo, nieprzespane noce. W sumie nie wiem jak mój żołądek to wszystko wytrzymał.

Czerwiec. Nagłe załamanie. Przepaśc, ból i krzyk.

Lipiec. Stagnacja i zbieranie się w sobie.

Sierpień. Boże, pozytywnie. Słońce, i ciepło, i ludzie. Koniec bólu.

Wrzesień. Równia pochyła w dół. Oszukiwanie samej siebie.

Październik. Wielki jesienny dół.

Listopad. Złapanie równowagi. Dobry miesiąc, ważny dla mnie.

Grudzień. Ciepły, pełen miłości. Dziwny. Znalazłam stały punkt zaczepienia w życiu.

Kurczę, jaki rollercoaster. Ogólne rozliczenie, jak dla mnie pozytywne.

Jaka jestem teraz? Myślę, że dojrzalsza. I bogatsza o parę bolesnych i mniej bolesnych doświadczeń. Żadnego z nich nie żałuję.

Dziękuję pozytywnym ludziom, których spotkałam. Dziękuję tym, którzy zaufali mi na tyle, żeby podzielic się ze mną osobistymi przemyśleniami, mimo iż nie jestem dla nich szczególnie bliska. Dziękuję tym, którzy mnie kochają, i dla których jestem ważna. Bez żadnego żalu, dziękuję osobie, która choc w niedojrzały i bardzo bolesny sposób, nauczyła mnie kilku ważnych rzeczy o mnie. Dziękuję zawijaskom. Za to, że jesteś, słuchasz, pomagasz, dzielisz się ze mną swoimi problemami. Wytrzymujesz ze mną, kiedy mam najgorsze odpały i nadal mnie za coś tam doceniasz. Chcę, żebyś wiedziała, że jestem Ci za to bardzo wdzięczna i kocham Cię.

Ogólnie jestem szczęśliwa. Jakkolwiek widzę, jak długa droga przede mną, to ta droga mnie cieszy. Postawiłam przed sobą taki cel, do którego raz obranego dąży się przez całe życie. Ale teraz, bardziej niż kiedykolwiek wiem dokładnie, czego chcę i co osiągnę.

Postanowienia noworoczne? Znaleźc spokój. Niech dobro trwa!