Hej:) Co ja tu robię? Myślę, że sama sobie nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie ;/.Może po prostu chce zapełnić czymś swój wolny czas a może wylać stłumione przez długi okres uczucia które męczą?.

Od czego by tu zacząć hmmm

W życiu każdej kobiety/mężczyzny przychodzi moment gdy emocje biorą górę i się zakochuje. I tak właśnie stało się w moim przypadku 3 miesiące temu.

Człowiek po alkoholu robi rzeczy złe albo dobre, ja zdobywam to czego nigdy nie zdobyłabym gdybym była trzeźwa.

W dzień gdy byłam pijana a nawet coś więcej odważyłam się i zagadałam do chłopaka, który mi się bardzo podobał. Wyszło, że z wzajemnością co mnie bardzo podekscytowało ;). Na początku było idealnie, oboje bardzo staraliśmy się uszczęśliwić. Po 2 miesiącach jak zwykle musiałam coś popsuć i się zaczęło. Wybaczył mi i zapewnił, że zależy mu na mnie.

Tylko problem jest we mnie. Bo nie wiem czy to jest miłość czy przywiązanie. Bardzo szybko przywiązuje się do ludzi i zawsze cierpię przez to bo każdy mnie wykorzystuje a potem odpycha od siebie tak bez słowa. Boję się, że teraz będzie tak samo. W nocy mam koszmary, że mój skarb podrywa inne, wyobrażam go sobie wśród jakiś pięknych dziewczyn i wiem, że są ode mnie ładniejsze i wiem że wolałby żebym była taka. Nie lubię jak w pobliżu są jakieś ładne dziewczyny.

Czuję się gorsza, inna, dziwna. Chciałabym to zmienić, nabrać pewności siebie ale nie potrafię. Bardzo mi zależy na Tobie, nie chce Cie stracić. Zaczęłam nawet ćwiczyć dla Ciebie, żeby chociaż w lekkim stopniu być zgrabniejszą. To jest mój problem z którym nie daje sobie rady. Wydaje mi się już, że każdy jest ode mnie lepszy. Nie mogę na siebie patrzeć, chciałabym być inna. IDEALNA. Boje się, że znajdzie sobie tą wymarzoną i mnie zostawisz a ja sobie nie dam rady ;/ ,,Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było".