259

Kochani, proszono o WSTĘPNE ogłoszenie wyników konkursu :)

xxopisowoxx- 5

anamalone- 0

moja codziennosc -0

truskawkoweloove-3

soadx33- 11

hathi-7

invincible21- 8

UWAGA! 
OD TERAZ NIE MOŻECIE "NADRABIAĆ KOMENTARZY" w poprzednich notkach, bo byłoby to nie fair z osobami ,które regurlarnie odwiedzają  tego photobloga. Także od tej notki bierzcie się do pracy.

KONKURS TRWA DO 7.08 ! :)

Serdecznie gratuluję narazie;)

http://www.youtube.com/user/megannicolesite?feature=watch

Tymczasem zostawiam Was z kolejnym przemyśleniem od CIEMNASTRONARAJU:)

TĘSKNOTA

Tęsknota. Od zawsze zastanawiałam się , czym ona właściwie jest. Gdy byłam mała, tęskniłam za rodzicami, kiedy gdzieś wyjeżdżali. Tęskniłam za zepsutymi zabawkami, które przestały nadawać się do jakiejkolwiek użyteczności, wieczorami zawsze tęskniłam za kolejnym dniem, w którym będę mogła robić nowe rzeczy, które wywołają na mojej twarzy uśmiech. W dzieciństwie tęskniłam praktycznie za wszystkim, czego mieć nie mogłam. Ale jako dziecko, nie przywiązywałam do tego jakiejś wielkiej uwagi. Gdy nie dostałam jednej rzeczy, pocieszałam się drugą. Bo w dzieciństwie wszystko jest łatwiejsze i nie zdajemy sobie sprawy z większości wydarzeń, które mają miejsce w życiu dorosłym. Tęsknota w każdym przypadku , występuje w innej postaci. Jedni tęsknią za dzieciństwem i beztroskim życiem, inni za wakacjami, za wspólnymi chwilami z przyjaciółmi , ale najgorszą tęsknotą jest ta , za drugą osobą. Zbyt często nie możemy pogodzić się z odejściem osoby, którą kochamy. Rozdrapujemy blizny, wspominamy, tęsknimy. Mimo tego , iż wiemy że tęsknota nie zwróci nam minionych dni, robimy to często nieświadomie& Ja strasznie tęsknie za nim i cholernie mi go brakuje. Tęsknie za wspólnymi chwilami, pocałunkami, spojrzeniami, przytulaniem. Na każdym kroku gdy zamknę oczy, widzę jego twarz, to w jaki sposób się do mnie uśmiechał. Nie potrafię pogodzić się z jego odejściem. Najgorsza w tym wszystkim jest ta bezsilność. Wiem, że nie mogę zrobić nic, aby on wrócił. Nie zwrócę minionego czasu, nie sprawię że wszystko zacznie się od nowa. To wszystko tak cholernie boli. Za każdym razem mam nadzieję, że to wszystko okaże się jednym, żałosnym snem, że gdy tylko rano wstanę, przeczytam sms-a od niego, po czym będę szczęśliwa przez cały dzień. Niby taka mała, głupia rzecz, a dzięki temu mogłabym być najszczęśliwszą osobą na świecie. Nigdy nie zrozumiem, jak można pisać do drugiej osoby, że się za nią tęskni, a po pewnym czasie, odejść bez słowa wyjaśnienia. Nigdy nie potrafiłam pogodzić się z czyimś odejściem, nie potrafiłam być silna. To wszystko zaczęło mnie przerastać, ta chora codzienność mnie przytłacza. Mam już dość tej tęsknoty. Chciałabym, aby zniknęła z mojego życia raz na zawsze i żebym już nigdy więcej nie musiała za kimś tęsknić. Nienawidzę tego stanu, po prostu NIENAWIDZĘ.

/ciemnastronaraju