152

Kochani, przypominam ,że możecie wysyłać swoje prace:
POCZTA; [email protected] 

A jeśli macie jakiś problem ,lub zmartwienie możecie pisać na gg ; a ja postaram się wam pomóc.
Nr:46906633 

Odrazu proszę o NIE wysyłanie mi notek,opowiadań na gg lub tutaj na priv.
od tego jest poczta :) Dzięki:*

Notkę przygotowała Marta.
Dziękuję ;)

Kartka z pamiętnika

Byliśmy z sobą od dobrego roku. Układało się wszystko pomyślnie. Tak jak to sobie zaplanowaliśmy. Kacper mieszka setki km. ode mnie, jednak to nie miało znaczenia. To co czułam było silniejsze. Spotykaliśmy się tak często jak tylko mogliśmy, pisaliśmy, dzwoniliśmy do siebie. Potrafiliśmy przegadać całą noc. Uwielbiałam kiedy mówił szeptem przez telefon. Kiedy opowiadaliśmy sobie o śmierci, o naszych bliskich i płakaliśmy& Kiedy ziewaliśmy sobie nawzajem do telefonu, ale żadne z nas nie potrafiło się rozłączyć. Podczas wieczornych rozmów oboje siadaliśmy w oknie. On w swoim, ja w swoim i patrzyliśmy w księżyc. Takim banalnym sposobem czuliśmy, że jesteśmy bliżej, że nasze spojrzenia się krzyżują. Może większość z was uważa, ze miłość na odległość to ściema. Nieprawda! Jeśli się szczerze kocha to taka miłość jest wstanie przetrwać wszystko. Trzeba tylko sobie zaufać. Bezgranicznie zaufać& No właśnie&

Oboje uczymy się w świetnych szkołach. Kacper chce zostać sportowcem, trenuje piłkę nożną. Ja uczę się w szkole plastycznej. Zajęcia kończymy dość późno. On mieszka w internacie wiec ok.17 jest wolny, ja w domu jestem ok.19. Może się wydawać, że mamy zbyt mało czasu. Jednak zawsze go wystarczało. [&] Sportowiec i artystka. Mieszanka niesamowita. Jednak w każdej kwestii byliśmy idealnie dobrani.

Jak w każdym związku nastał trudny czas. Sprzeczaliśmy się. On był cholernie zazdrosny o moich kolegów z którymi uwielbiałam przebywać. Tylko z chłopakami czułam się sobą. Zaczął mnie unikać. Nie dzwonił, spotykał się z kolegami. Nie interesowało go moje życie, moje problemy. Było coraz gorzej. Dostawałam wiadomości od nieznanego numeru żebym zostawiła Kacpra w spokoju, że od pół roku jest z inną dziewczyną a ja jestem tylko zabawką. Chciałam to zakończyć. Powiedziałam mu o wszystkim, jednak on nie dał za wygraną nadal mówił, że mnie kocha, że mu zależy. Ja czułam to samo. Nie potrafiłam żyć bez niego. Miałam mętlik w głowie& Kolejne dni były coraz gorsze. Wiadomość od niej: Jestem w ciąży z Kacprem. Załamałam się. Nie chciałam go znać. Zadzwoniłam i powiedziałam, ze miedzy nami definitywny koniec& Jednak oboje czuliśmy potrzebę przebywania z sobą. Mimo, że nie byliśmy już razem pisaliśmy codziennie. Kacper tłumaczył, że ktoś robi sobie głupie żarty, że chce to wszystko zepsuć. Dwa tygodnie ciągłego płaczu w poduszkę nieźle zryły moją psychikę. Kolejną straszna wiadomość która odwróciła moje życie o 180 stopni to wiadomość od niego. Prosił mamę żeby wróciła do domu bo się dusi. Musi dostać zastrzyk, a sam nie jest w stanie go sobie zrobić& Pomyłka która dała mi sporo do myślenia. Z czasem przyznał, ze jest chory. Ma dziurę w płucach. Być może to rak& W tym momencie zrozumiałam, ze Kacper jest całym moim życiem, że to co działo się w ostatnim czasie nie ma najmniejszego znaczenia. Wiem, że to wszystko było po to abyśmy się rozstali& Jednak nasze uczucie jest silniejsze. Oboje kochamy się do szaleństwa. Na pozór to tylko miłość na odległość& być może jest silniejszą miłością niż te wszystkie w zasięgu ręki.