ŚWIĄTYNIA PETRYCHA

"Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,

lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...

Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca,

co nam ciała przeźrocze tęczą blasków nasyca,

i wchłaniajmy potoków szmer, co toną w jeziorze,

i limb szumy powiewne i w smrekowym szept borze,

pijmy kwiatów woń rzeźwą, co na zboczach gór kwitną,

dźwięczne, barwne i wonne, w głąb wzlatujmy błękitną.

Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,

lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...

Oto gwiazdę, co spada, lećmy chwycić w ramiona,

lećmy, lećmy ją żegnać, zanim spadnie i skona;

puchem mlecza się bawmy i ćmy błoną przezroczą,

i sów pierzem puszystym, co w powietrzu krąg toczą,

nietoperza ścigajmy, co po cichu tak leci,

jak my same, i w nikłe oplątajmy go sieci,

z szczytu na szczyt przerzućmy się jak mosty wiszące,

gwiazd promienie przybiją do skał mostów tych końce,

a wiatr na nich na chwilę uciszony odpocznie.

nim je zerwie i w pląsy znów pogoni nas skocznie...      (K.P.T.)"

z początku myśleliśmy, że odpuścimy sobie tego kesza ponieważ grupka małolatów siedziała w tym miejsu i krzyczała i robiła sobie zdjęcia i inne tego typu rzeczy.... Ale Monia powiedziała "zobaczysz, że jak tam siądziemy to sobie pójdą" no i miała rację ;)

Skrzyneczka podjęta podczas spacerku ;) była łatwa w zdobyciu i bardzo przyjemna ;)