^{Nie jest źle powtarzam to sobie codziennie otwierając oczy i patrząc na mój znienawidzony, bo biały sufit.}

^{Weroniko przecież chciałaś tego. Jeszcze tak niedawno marzyłaś o tym i teraz przerodziło się to w rzeczywistość a ty co teraz robisz? Dlaczego jesteś taka obojętna. Obserwujesz. Twój stoicki spokój zaczął mnie przerażać. Dlaczego nie starasz się zatrzymać ów stanu o którym marzyłaś dłużej niż rok. Los dał ci wiele a ty teraz zrobiłaś się bardziej wymagająca chcesz więcej i więcej. Pamiętam te dni kiedy do szczęścia wystarczył ci przyjaciel, muzyka i papieros.}

^{Masz teraz więcej. Niezdecydowana gówniaro! Egoistko! Nie umiesz doceniać. Chciałaś czuć ciepło mężczyzny i dałam ci to. Chciałaś czuć wiatr we włosach... chciałaś oglądać gwiazdy i pić czerwono wino z... i co? też dostałaś. Grzeszyłaś, drżałaś, krwawiłaś... A teraz co? Ów mężczyzna z wyjątkowego automatycznie zajął miejsce obojętnego  w twoim życiu a przez myśl o oczyszczeniu chcesz ściąć wszystkie włosy. Czerwone wino dałaś mamie a noce spędzane w objęciach na oglądaniu gwiazd zamienisz już wkrótce na siedzeniu tam, w zakonie...}

^{Żal mi ciebie}

^{Wiesz, że nic nie wiem. Wiem, że mam teraz wszystko w dupie ale kurwa inaczej nie umiem! Jestem tchórzem i uciekam. Nie chce się przywiązywać bo jestem egoistką i wiem ze później będę cierpieć. Mam rok. Przemyśle. Silnej woli nie mam. Nic nie mam. Nie kocham. Nie mówię prawdy. Czuję wiatr, ale w środku serca. Zimny wiatr  zamrażający  ów serce, które każdego dnia sprawia, że żyje. powoli, cichutko zaczne się wycofywać. w tej chwili w sercu poczułam cos bliżej nieokreślonego. To ta głupia piosenka, która właśnie została losowo wybrana przez mp3 i zaczęła płynąć przez kable do moich niedbale  wepchanych do uszu słuchawek . Kiedyś śpiewana przez ów mężczyznę sprawiała, że łzy spływały po mych policzkach a teraz... No właśnie co teraz...}