Książki się nadrabiają.

Roślinki na chwilę ogarnięte.

Gitara też po części odkurzona. Tu temat ruszy bardziej do przodu, jak przewód dotrze.

Miał być weekend.

Teraz pozostają tylko myśli o weekendzie.

Bardzo dobrze, że się nie odbędzie. Zarówno z punktu widzenia faktycznej sytuacji, jak i z tego drugiego.

Czy w nawet najlepiej dobranych, tych najszczęśliwszych potrafi się zrodzić taka myśl? Czy to tylko dowód na to, że to co ja sama mam jest mirażem? Fajnie czasem popuścić wodze fantazji czy nawet wrócić do niektórych momentów, ale... no właśnie. Zakazany owoc smakuje najlepiej.Szczególnie kiedy jest się tak strasznie zakompleksioną osobą jak ja. To pozwala nieco podbudować sobie morale. Szkoda, że ciągnie za soba tak straszne wyrzuty sumienia. I nie ukrywajmy - nie są one bezpodstawne. 

Wracam do sekretnego życia drzew. Chciałabym móc siedzieć w lesie i sobie to czytać. Fajnie obserwacje można byłoby od razu poczynić.