~1o8 ~nowy początek~

1 czerwca. Dzień dziecka, mój dzień. Równocześnie dzień wielkich zmian.

Jakich ?

W przeciągu ostatnich dni długo nad tym wszystkim myślałam. Nad tym co robię ze swoim życiem.

Wpakowałam się w to całe bagno nie wiadomo kiedy a teraz nie potrafię z tego wyjść, nie jestem w stanie.

Najważniejsze, że rozumiałam, że niszcze się psychicznie jak i fizycznie, zrozumiałam, że jem za mało.

A to już jakiś postęp i krok w dobrą stronę.

Tak, miałam zwiększać bilanse i mi do tej pory nie wychodziło, wiem. Ale od dziś to się zmieni bo tak dłużej być nie może.

Straciłam za dużo czasu i pięknych chwil przez obsesyjne liczenie kalorii i planowanie bilansów dzień wcześniej,

zmarnowałam również zdecydowanie za dużo łez i nerwów przez to całe ,,odchudzanie" . Teraz tego żałuję.. żałuję, że

nie wybrałam tej ,,zdrowej" drogi, a to wszystko dlatego, że chciałam za wszelką cenę być jak najszybciej chuda.

W sumie nadal chcę... ale nie dbam o to, teraz chce być tylko zdrowa psychicznie i fizycznie.

Do czego zmierzam?

Od dziś się kompletnie zmieniam. Nie obchodzi mnie to, czy komuś się to spodoba czy nie, 

nie mam zamiaru w tym gównie dłużej siedzieć. Chcę być wolna, mieć radość z życia.

Kiedyś w życiu bym tego nie powiedziała, pamiętam jak modliłam się wieczorami do ,,pro Any" prosząc o to, 

co mam teraz...i dostałam to czego chciałam.. a teraz nie jestem w stanie sobie z tym wszystkim poradzić.

Będe stopniowo zwiększać bilanse, nawet na siłę, trudno. Wciąż mam cholerny wstręt do jedzenia ale muszę to pokonać,

dla lepszej i ZDROWSZEJ siebie. Chce jeść normalnie, jak człowiek! I wierzę, że z czasem mi się uda.

Jeszcze długa droga przede mną, to wszystko zajmie mi sporo czasu, ale nie poddam się, będe walczyć! :)

Oczywiście wciąż będe liczyć kalorie i ćwiczyć ale wszystko z rozsądkiem. Nie będe liczyć dokładnie co ile ma tylko

wszystko ,,na oko" , po co mam się niepotrzebnie zamartwiać czy zjadłam czegoś za dużo czy za mało :) 

Może kiedyś kupie sobie wagę kuchenną i będe wszystko liczyć, na razie nie mam zamiaru tego robić, nie chce o tym myśleć. 

Moim celem jest dojście do normalnej liczby spożywanych kcal dziennie, nie liczenie kalorii i powrót do zdrowia.

Będzie ciężko, bo siedzę w tym wszystkim sama i nikt poza Wami nie wie co sie ze mną dzieje więc w realu mam

zero jakiegokolwiek wsparcia od zaufanej osoby, bo nawet rodzina nic nie wie..

Wiele z Was jest tutaj dla mnie inspiracją, więc na pewno będzie mi łatwiej, ale wiadomo.. 

internet a świat realny to jednak dwie różne bajki :)

Myślę również o zawieszeniu tego photobloga, albo założeniu nowego.

Nowy photoblog wraz z ,,nową" mną, dobry pomysł? 

Może pozwoli mi o tym zapomnieć, pomoże mi się z tego uwolnić.. sama nie wiem, jejku..

Jednocześnie mam ochotę stąd odejść i wszystko rzucić ale z drugiej strony jestem przywiązana do tego miejsca

i świata. Uzależniłam się od tego miejsca.

Mam nadzieję, że nie pogniewacie się na mnie za tą ,,wielką" zmianę, ale zrozumiałam, że życie jest

tylko jedno i nie warto go marnować na tego typu obsesje, NIE WARTO! 

Notka nieco długa i chaotyczna, pewnie z masą błędów bo nie umiem pisać takich rzeczy ale liczy się mój przekaz 

i mam nadzieję, że chociaż w małym stopniu zrozumiałyście o co mi chodzi i w jakiej jestem sytuacji :)

A więc trzymajcie za mnie kciuki kochani <3

jestem z siebie cholernie dumna i mam nadzieję, że teraz będzie tylko lepiej :)